Zanim przybyli Europejczycy, obszar Filadelfii był domem dla Indian Lenape (Delaware) w wiosce Shackamaxon. Lenape to rdzenne plemię amerykańskie i rząd zespołu First Nations. Nazywają się oni również Indianami Delaware, a ich historyczne terytorium znajdowało się wzdłuż rzeki Delaware, zachodniej Long Island i Doliny Hudson. Większość Lenape została wypchnięta ze swojej ojczyzny Delaware w 18 wieku poprzez poszerzenie kolonii europejskich, co dodatkowo pogorszyło się wskutek strat spowodowanych konfliktami międzyplemiennymi. Społeczności Lenape zostały osłabione przez nowo wprowadzone choroby, głównie ospę, i gwałtowny konflikt z Europejczykami. Iroquois czasami walczył z Lenape. Przetrwający Lenape przeniósł się na zachód do górnego dorzecza rzeki Ohio. Amerykańska wojna rewolucyjna i niepodległość Stanów Zjednoczonych pchnęły ich dalej na zachód. W latach 1860. rząd Stanów Zjednoczonych wysłał większość Lenape pozostającą we wschodnich Stanach Zjednoczonych na terytorium Indii (obecny Oklahoma i otaczające terytorium) w ramach indyjskiej polityki deportacji. W 21 wieku większość Lenape mieszka w Oklahoma, gdzie niektóre społeczności mieszkają również w Wisconsin, Ontario (Kanada) i w ich tradycyjnych ojczyznach.

Europejczycy przybyli do doliny Delaware na początku 17 wieku, z pierwszą osiedlą założoną przez Holendrów, którzy w 1623 roku zbudowali Fort Nassau na rzece Delaware naprzeciwko rzeki Schuylkill, w której znajduje się obecnie Brooklawn w New Jersey. Holendrzy uznali całą dolinę rzeki Delaware za część ich kolonii w Nowej Holandii. W 1638 r. szwedzcy osadnicy pod przewodnictwem renegade Dutch założyli kolonię Nowej Szwecji w Fort Christina (obecnie Wilmington, Delaware) i szybko rozprzestrzenili się w dolinie. W 1644 roku Nowa Szwecja wspierała Susquehannocks w ich wojskowej klęsce angielskiej kolonii Maryland. W 1648 r. Holendrzy zbudowali Fort Beversreede na zachodnim brzegu Delaware, na południe od Schuylkill w pobliżu dzisiejszej dzielnicy Eastwick, aby umocnić swoją dominację nad tym obszarem. Szwedzi odpowiedzieli, budując Fort Nya Korsholm, czyli Nowy Korsholm, nazwany po mieście w Finlandii większością szwedzką. W 1655 r. holenderska kampania wojskowa pod przewodnictwem dyrektora generalnego Nowej Holandii Petera Stuyvesanta objęła kontrolę nad szwedzką kolonią, kończąc jej dążenie do niepodległości. Szwedzcy i fińscy osadnicy nadal mieli swoją własną milicję, religię i trybunał oraz znaczną autonomię pod rządami Holendrów. Angielscy podbili kolonię Nowych Niderlandów w 1664 r., chociaż sytuacja uległa zasadniczej zmianie dopiero w 1682 r., kiedy to obszar został włączony do karty Williama Penna dla Pensylwanii.

W 1681 r., w ramach częściowej spłaty zadłużenia, Karol II Anglii przyznał Penn kartę za to, co stanie się kolonią Pensylwanii. Pomimo królewskiej karty, Penn kupił ziemię od miejscowej Lenape, aby być na dobrych warunkach z rdzennymi Amerykanami i zapewnić pokój dla jego kolonii. Penn zawarł umowę o przyjaźni z szefem Lenape Tammany pod wiązką w Shackamaxon, w dzielnicy miasta Fishtown. Penn nazwał miasto Filadelfia, które jest greckie dla "braterskiej miłości", wywodząc się z określeń starożytnej greki φ ί λ ο phílos (ukochany, drogi) i ἀ (brat, brat). Miasto Amman zostało również nazwane Filadelfią w czasie greckich i rzymskich okresów, i zostało wymienione jako miejsce wczesnego chrześcijańskiego zgromadzenia w Księdze Objawienia. Jako Quaker, Penn doświadczył prześladowań religijnych i chciał, aby jego kolonia była miejscem, gdzie każdy mógł swobodnie czcić. Tolerancja ta, znacznie bardziej niż większość innych kolonii, doprowadziła do poprawy relacji z miejscowymi plemionami ojczystymi i przyczyniła się do szybkiego wzrostu Filadelfii w najważniejsze miasto Ameryki.

Benjamin Franklin, 1777

Penn planował, że miasto nad rzeką Delaware będzie służyć jako port i miejsce dla rządu. Mając nadzieję, że Filadelfia stanie się bardziej jak angielskie miasteczko wiejskie, a nie miasto, Penn wytyczył drogi na plan sieci energetycznej, aby utrzymać domy i przedsiębiorstwa rozłożone na duże odległości, z obszarami dla ogrodów i sadów. Mieszkańcy miasta nie podążali jednak za planami Penna, ponieważ zatłoczyli się nad portem rzeki Delaware, a następnie podzielili i odsprzedali swoje działki. Zanim Penn opuścił Filadelfię po raz ostatni, wydał Kartę z 1701 roku, ustanawiającą ją jako miasto. Chociaż miasto początkowo było biedne, stało się ważnym centrum handlowym, w którym do lat 1750. panowały tolerowane warunki życia. Benjamin Franklin, czołowy obywatel, pomógł poprawić jakość usług miejskich i założył nowe, takie jak ochrona przeciwpożarowa, biblioteka i jeden z pierwszych szpitali amerykańskich kolonii.

Powstało wiele społeczeństw filozoficznych, które były ośrodkami życia intelektualnego miasta: Philadelphia Society for Promoting Agriculture (1785), Pensylwańskie Towarzystwo na rzecz Wspierania Produkcji i Sztuki Użytecznej (1787), Akademia Nauk Przyrodniczych (1812) oraz Franklin Institute (1824). Społeczeństwa te rozwinęły i sfinansowały nowe branże, przyciągając wykwalifikowanych i dobrze poinformowanych imigrantów z Europy.

18-wieczna mapa Filadelfii, około 1752

Znaczenie Filadelfii i centralna lokalizacja w koloniach sprawiły, że stała się ona naturalnym ośrodkiem dla amerykańskich rewolucjonistów. Do lat 1750. Filadelfia przekroczyła Boston, by stać się największym miastem i najbardziej ruchliwym portem w Ameryce Brytyjskiej, a następnie w Imperium Brytyjskim po Londynie. Miasto było gospodarzem Pierwszego Kongresu Kontynentalnego (1774) przed wojną rewolucyjną; Drugi Kongres Kontynentalny (1775-76), który w czasie wojny podpisał deklarację niepodległości Stanów Zjednoczonych; oraz Konwent Konstytucyjny (1787) po wojnie. W Filadelfii i w pobliżu Filadelfii walczyło się kilka bitew.

Filadelfia była tymczasową stolicą Stanów Zjednoczonych, podczas gdy nowa stolica była budowana w dystrykcie Kolumbia w latach 1790-1800. W 1793 r. największa epidemia żółtej gorączki w historii USA spowodowała śmierć około 4 000 do 5 000 osób w Filadelfii, czyli około 10% ludności miasta.

Stolicę stanową przeniesiono do Lancaster w 1799 r., a następnie do Harrisburga w 1812 r., natomiast rząd federalny został przeniesiony do Waszyngtonu w 1800 r. po zakończeniu budowy Białego Domu i Kapitolu. Miasto pozostało największym miastem do końca 18 wieku, będącym zarówno centrum finansowym, jak i kulturalnym dla Ameryki. W 1816 r. darmowa czarna wspólnota miasta założyła Afrykański Kościół Metodego (AME), pierwsze niezależne czarne nominacje w kraju i pierwszy czarny Kościół Episkopalny. Wolna czarna społeczność ustanowiła również wiele szkół dla swoich dzieci, z pomocą Quakersa. Nowy Jork przekroczył Filadelfię w populacji do 1790 roku. Wielkoskalowe projekty budowy nowych dróg, kanałów i kolei sprawiły, że Filadelfia stała się pierwszym głównym miastem przemysłowym w Stanach Zjednoczonych.

W 19. wieku Filadelfia była gospodarzem różnych branż i przedsiębiorstw, z których największą jest przemysł włókienniczy. W 19. i na początku 20. wieku głównymi korporacjami były: Baldwin Locomotive Works, William Cramp & Sons Shipbuilding Company oraz Pennsylvania Railway. Stowarzyszenie Przenośników Filadelfii, założone w 1870 r., zostało wyróżnione przez państwo w 1871 r. Przemysł, wraz z amerykańskim Centennalem, obchodzony był w 1876 r. z Centennial Exposition, pierwszym oficjalnym Targiem Świata w Stanach Zjednoczonych.

Imigranci, głównie z Irlandii i Niemiec, osiedlili się w Filadelfii i w okolicznych dzielnicach. Imigranci ci byli w dużej mierze odpowiedzialni za pierwszy strajk generalny w Ameryce Północnej w 1835 roku, w którym pracownicy w mieście wygrali dziesięciogodzinny dzień pracy. Miasto było celem dla tysięcy irlandzkich imigrantów uciekających przed Wielkim Głodem w latach 1840.; mieszkalnictwo dla nich zostało rozwinięte na południe od South Street, a następnie zajęte przez kolejnych imigrantów. Utworzyli sieć kościołów katolickich i szkół i przez dziesięciolecia zdominowali katolickiego duchowieństwa. Antyirlandzkie, antykatolickie zamieszki natywistyczne wybuchły w Filadelfii w 1844 roku. Wzrost liczby ludności pobliskich dzielnic pomógł w utworzeniu ustawy o konsolidacji z 1854 r., która rozszerzyła granice miejskie z 2 mil kwadratowych (5,2 km²) Centre City do około 134 mil kwadratowych (350 km²) hrabstwa Filadelfia. W drugiej połowie stulecia w mieście osiedlili się imigranci z Rosji, Europy Wschodniej i Włoch oraz afrykańscy Amerykanie z południowych Stanów Zjednoczonych.

Filadelfia była reprezentowana przez Washington Grays podczas wojny secesyjnej. Afrykańsko-amerykańska populacja Filadelfii wzrosła z 31 699 do 219 559 w latach 1880-1930. Dwudziestowieczne czarne przybysze były częścią Wielkiej Migracji z wiejskich miast południowych do północnych i środkowo-zachodnich miast przemysłowych.

• Narodziny Pensylwanii, 1680, autorstwa Jeana Leona Gerome Ferrisa - Williama Penna, trzymającego papier, oraz króla Karola II

• Traktat Penna z Indianami Benjamina West

• Deklaracja Niepodległości Johna Trumbulla - Komitet Pięciu przedstawia swój projekt w Hali Niepodległości, 28 czerwca 1776 r.

• Dom prezydenta - rezydencja prezydenta George'a Waszyngtonu i Johna Adamsa, 1790-1800

• Uroczystość inauguracyjna w Centennial Exposition at Memorial Hall, 1876 - pierwsze oficjalne Targi Świata w Stanach Zjednoczonych

Do 20 wieku w Filadelfii panowała zakotwiczona Republikańska machina polityczna i samozadowolenie społeczne. Pierwsza poważna reforma nastąpiła w 1917 r., kiedy oburzenie z powodu przeprowadzonego w roku wyborczym morderstwa policjanta doprowadziło do kurczenia się Rady Miasta z dwóch domów do jednego. W lipcu 1919 r. Filadelfia była jednym z ponad 36 miast przemysłowych w kraju, które doświadczyły rozruchów rasowych na tle etnicznym w czasie czerwonego lata, podczas zamieszek po I wojnie światowej, kiedy to niedawni imigranci konkurowali z czarnymi o pracę. W latach 1920. publiczne łamanie prawa zakazującego, przestępczość zorganizowana, przemoc mafijna i udział policji w nielegalnych działaniach doprowadziły do mianowania Briga. Generał Smedley Butler z Korpusu Morskiego Stanów Zjednoczonych jako dyrektor ds. bezpieczeństwa publicznego, ale presja polityczna uniemożliwiła osiągnięcie jakiegokolwiek długofalowego sukcesu w zwalczaniu przestępczości i korupcji.

W 1940 r. białe nielatynoskie stanowiły 86,8% ludności miasta. W 1950 r. liczba ludności osiągnęła najwyższy poziom, licząc ponad dwa miliony mieszkańców, zaczęła się zmniejszać wraz z restrukturyzacją przemysłu, co doprowadziło do utraty wielu miejsc pracy w związkach średniej klasy. Ponadto, suburbanizacja skłoniła wielu zamożniejszych mieszkańców do wyjazdu do miast i nowszych domów. Wynikające z tego zmniejszenie podstawy opodatkowania Filadelfii i zasobów samorządów lokalnych spowodowały, że miasto zmagało się z długotrwałym dostosowaniem, a pod koniec lat 1980. zbankrutowało.

Rewitalizacja i gentryfikacja dzielnic rozpoczęła się pod koniec lat 1970. i trwa do 21. wieku, przy czym wiele z tych wydarzeń miało miejsce w dzielnicach Centre City i University City. Po tym, jak wielu starych producentów i przedsiębiorców opuściło Filadelfię lub zamknęło ją, miasto zaczęło przyciągać firmy usługowe i zaczęło agresywnie wprowadzać się na rynek jako cel turystyczny. Współczesne szklane i granitowe drapacze chmur zbudowano w Centre City od lat 1980. Obszary historyczne, takie jak Old City and Society Hill, zostały odnowione w okresie reformatorskiej ery burmistrza lat 1950. do lat 1980., co czyni te obszary jednymi z najbardziej pożądanych dzielnic w Centre City. Rozwój ten rozpoczął się w latach 1950-2000 od odwrócenia tendencji zaludnienia miasta, w trakcie którego straciło ono około jednej czwartej mieszkańców. W 2007 r. miasto zaczęło w końcu odczuwać wzrost liczby ludności, który kontynuował się stopniowo, stopniowo corocznie, aż do chwili obecnej. Mimo że Filadelfia szybko przechodzi proces gentryfikacji, miasto aktywnie utrzymuje strategie minimalizowania wysiedleń domowników w rodzinnych dzielnicach.

Sentinel-2, prawdziwy obraz Filadelfii i rzeki Delaware

Topografia

Geograficzny środek Filadelfii znajduje się w przybliżeniu na 40° 0′ 34′ szerokości geograficznej północnej i 75° 8′ 0′ długości geograficznej zachodniej. 40. równoleżnika północ przechodzi przez dzielnice w Filadelfii Północno-Wschodniej, Filadelfii Północnej i Filadelfii Zachodniej, w tym w Fairmount Park. Miasto obejmuje 142,71 mili kwadratowych (369,62 km²), z czego 134,18 mili kwadratowych (347,5 km2) to ląd, a 8,53 mili kwadratowych (22,09 km²), czyli 6% to woda. Naturalnymi zbiornikami wodnymi są rzeki Delaware i Schuylkill, jeziora w parku Franklin Delano Roosevelt oraz Cobbs, Wissahickon i Pennypack. Największym sztucznym zbiornikiem wody jest Zbiornik Parku Wschodniego w Fairmount Park.

Najniższym punktem jest poziom morza, podczas gdy najwyższym punktem jest wzgórze Kasztanowskie, około 446 stóp (136 m) nad poziomem morza na ulicy Summit Street w pobliżu skrzyżowania się Alei Germantown i Bethlehem Pike (np. współrzędne w pobliżu wysokiego punktu: 40,07815 N, 75,20747 W).

Filadelfia znajduje się na jesiennej linii, która oddziela atlantycką równinę przybrzeżną od Piemontu. Gwałtownie na rzece Schuylkill w East Falls zostały zalane przez ukończenie tamy w Fairmount Water Works.

Miasto jest siedzibą własnego hrabstwa. Przyległe hrabstwa to Montgomery na północny zachód; Bucks na północ i północny wschód; Burlington County, New Jersey, na wschodzie; Camden County, New Jersey, na południowy wschód; Gloucester County, New Jersey, na południe; i hrabstwo Delaware na południowy zachód.

Miasto

Linia narciarska Philadelphia z północnego zachodu na moście Spring Garden Street nad rzeką Schuylkill, 2018 (wersja opatrzona adnotacją)

Skyline przy zmierzchu od południowego zachodu na South Street Bridge nad rzeką Schuylkill, 2016 (wersja opatrzona adnotacją)

Planowanie miasta

Portret miasta Filadelfia, autorstwa Thomasa Holme'a - pierwsza mapa Filadelfii, ok. 1683

Centralne miasto Filadelfii powstało w 17 wieku, zgodnie z planem sondażu Williama Penna Thomasa Holme'a. Centre City zbudowane jest z długich, prostych ulic biegnących prawie na wschód-zachód i północ-południe, tworzących siatkę między rzekami Delaware i Schuylkill, która jest dostosowana do ich kursów. Oryginalny plan miejski został zaprojektowany tak, aby umożliwiał łatwe podróżowanie i trzymał miejsca zamieszkania oddzielone otwartą przestrzenią, która zapobiegałaby rozprzestrzenianiu się ognia. Penn planował utworzenie pięciu parków publicznych w mieście, których nazwy zmieniono w 1824 r. (nowe nazwiska w nawiasach): Plac Środkowy (Penn Square), Plac Północno-Wschodni (Plac Franklin), Plac Południowo-Wschodni (Plac Waszyngtonu), Plac Południowo-Zachodni (Plac Rittenhouse Square) oraz Plac Północno-Zachodni (Kółko Logan/Kwadrat). Według szacunków Centrum Miasto od 2015 r. liczy 183 240 mieszkańców, co sprawia, że jest ono drugim pod względem wielkości miastem w Stanach Zjednoczonych, po Midtown Manhattan w Nowym Jorku.

Okolice Filadelfii dzielą się na duże części - północny, północny wschód, południowy, południowy zachód, zachód i północny zachód - otaczające centrum miasta, które przed konsolidacją w 1854 r. ściśle odpowiadają limitom miasta. Każdy z tych dużych obszarów zawiera liczne dzielnice, z których część wywodzi się z okręgów, miast i innych społeczności, które stanowiły hrabstwo Filadelfia przed ich włączeniem do miasta.

Komisja Planowania Miasta, której zadaniem jest kierowanie rozwojem i rozwojem miasta, podzieliła miasto na 18 okręgów planujących w ramach planu rozwoju fizycznego Filadelfia 2035. Znaczna część miejskiego kodeksu zagospodarowania przestrzennego z 1980 r. została zmieniona z 2007 do 2012 r. w ramach wspólnych działań byłych burmistrzów Johna F. Street i Michael Nutter. Zmiany w zagospodarowaniu przestrzennym miały na celu skorygowanie nieprawidłowych map zagospodarowania przestrzennego w celu ułatwienia przyszłego rozwoju społeczności, ponieważ według prognoz miasta do 2035 r. zostanie dodanych 100 000 mieszkańców i 40 000 miejsc pracy.

Philadelphia Housing Authority (PHA) jest największym właścicielem nieruchomości w Pensylwanii. PHA, założona w 1937 r., jest czwartym co do wielkości organem władzy mieszkaniowej w kraju, obsługującym około 81.000 osób w przystępnych warunkach mieszkaniowych, zatrudniającym 1.400 osób w budżecie 371 milionów dolarów. Urząd Parkingu Filadelfii pracuje nad zapewnieniem odpowiedniego parkingu mieszkańcom miast, przedsiębiorstwom i odwiedzającym.

Architektura

Jukstapozycja stylów architektonicznych w Centre City, pokazująca One Liberty Place and City Hall

Historia architektury Filadelfii sięga czasów kolonialnych i obejmuje szeroki zakres stylów. Najstarsze budowle zbudowano z kłód, a ceglane budowle były wspólne do 1700 roku. W 18 wieku pejzaż miejski był zdominowany przez gruzińską architekturę, w tym Salę Niepodległości i Kościół Chrystusa.

W pierwszych dekadach 19 wieku architektura Odrodzenia Narodowego i Greckiego była dominującym stylem, który stworzyli architekci Filadelfii, tacy jak Benjamin Latrobe, William Strickland, John Haviland, John Notman, Thomas Walter i Samuel Sloan. Frank Furness jest uważany za największego architekta Filadelfii w drugiej połowie 19 wieku. Jego współcześni byli John McArthur Jr., Addison Hutton, Wilson Eyre, Bracia Wilson i Horace Trumbauer. W 1871 r. rozpoczęto budowę w ratuszu Filadelfii w stylu Drugiego Imperium. Komisja Historyczna Filadelfii została utworzona w 1955 r. w celu zachowania historii kulturowej i architektonicznej miasta. Komisja prowadzi rejestr zabytkowych miejsc w Filadelfii, dodając zabytkowe budynki, budowle, obiekty, obiekty i okręgi, które uzna za stosowne.

W 1932 roku w Filadelfii pojawił się pierwszy nowoczesny wieżowiec w stylu międzynarodowym w Stanach Zjednoczonych, PSFS Building, zaprojektowany przez George'a Howe'a i Williama Lescaze'a. Ratusz 548 stóp (167 m) pozostał najwyższym budynkiem w mieście do 1987 r., kiedy zakończono One Liberty Place. Wiele szklanych i granitowych drapaczy chmur zbudowano w Centre City, począwszy od końca lat 1980. W 2007 r. Centrum Comcast przekroczyło One Liberty Place, aby stać się najwyższym budynkiem miasta. Centrum Technologii Comcast zostało ukończone w 2018 r., osiągając wysokość 1,121 stóp (342 m), jako najwyższy budynek w Stanach Zjednoczonych poza Manhattanem i Chicago.

Przez większość historii Filadelfii, typowym domem był dom z rzędu. Dom kolejowy został wprowadzony do Stanów Zjednoczonych za pośrednictwem Filadelfii na początku 19 wieku i przez pewien czas domy wierszowe budowane w innych częściach Stanów Zjednoczonych były znane jako "rzędy Filadelfii". W całym mieście można znaleźć różne domy z rzędu, od bloków w stylu federalnym w Old City and Society Hill po domy w stylu wiktoriańskim w Filadelfii Północnej po domy z dwoma rzędami w Filadelfii Zachodniej. Podczas gdy niedawno zbudowano nowe domy, wiele z nich pochodzi z 18., 19. i na początku 20. wieku, co doprowadziło do problemów takich jak rozpad miast i wolne tereny. Niektóre dzielnice, w tym Północne Wolności i Społeczne Wzgórze, zostały zrekultywowane poprzez gentryfikację.

• Elfreth's Alley, "Najstarsza ulica mieszkalna naszego narodu", 1702-1836

• Sala Carpentersa wystawa architektury gruzińskiej, 1770-1774

• Drugi Bank Stanów Zjednoczonych wystawiający architekturę greckiego ożywienia, 1818-1824

• Ratusz Filadelfii w stylu drugiego imperium, 1871-1901, z South Broad Street

• Wielki konkurs na 30 Street Station, w stylu Art Deco, 1927-1933

Klimat

Według klasyfikacji klimatycznej Köppena Filadelfia znajduje się na północnych peryferiach wilgotnej subtropikalnej strefy klimatycznej (Köppen Cfa), podczas gdy według klasyfikacji klimatycznej Trewartha miasto ma umiarkowany klimat morski (Do) ograniczony do północy przez klimat kontynentalny (Dc). Lata są zwykle gorące i obrzydliwe, jesień i wiosna są zazwyczaj łagodne, a zima umiarkowanie zimna. Strefy odporności roślin wynoszą 7a i 7b, co odpowiada średniej rocznej skrajnej temperaturze minimalnej między 0 a 10 °F (-18 i -12 °C).

Snowfall jest bardzo zmienny, a niektóre zimy mają tylko lekki śnieg, a inne zawierają duże burze śnieżne. Zwykły sezonowy opad śniegu wynosi średnio 22,4 cala (57 cm), przy rzadkich opadach śniegu w listopadzie lub kwietniu i rzadko utrzymuje się pokrywa śniegu. Kumulacja opadów śniegu sezonowego wahała się od śladowych ilości w latach 1972-73 do 78,7 cala (200 cm) zimą w latach 2009-10. Najcięższy pojedynczy burzowy opad śniegu w mieście wynosił 30,7 cala (78 cm), co miało miejsce w styczniu 1996 r.

Opady są zazwyczaj rozrzucane przez cały rok, z ośmioma do jedenastu mokrych dni miesięcznie, przy średniej rocznej stawce wynoszącej 41,5 cala (1,050 mm), ale historycznie od 29,31 cala (744 mm) w 1922 r. do 64,33 cala (1,634 mm) w 2011 r. Najwięcej opadów odnotowanych w ciągu jednego dnia miało miejsce 28 lipca 2013 r., kiedy to 8,02 cala (204 mm) spadło na Międzynarodowy Port Lotniczy Filadelfii. W Filadelfii panuje umiarkowanie słoneczny klimat, który w skali roku kształtuje się średnio na poziomie 2.500 godzin słońca, a odsetek słońca waha się od 47% w grudniu do 61% w czerwcu, lipcu i sierpniu.

Średnia temperatura w miesiącu Styczeń wynosi 33.0 °F (0.6 °C), chociaż temperatura ta często wzrasta do 50 °F (10 °C) podczas uderzeń i spada do 10 °F (-12 °C) przez 2 lub 3 nocy w zwykłej zimy. Lipiec osiąga średnią 78.1 °F (25.6 °C), chociaż częste są fale upałów o wysokiej wilgotności i wskaźnikach ciepła, przy czym w ciągu 27 dni roku temperatura ta osiąga lub przekracza 90 °F (32 °C). Średni okres zamrażania wynosi od 6 listopada do 2 kwietnia, co pozwala na okres wzrostu wynoszący 217 dni. Wczesne i późne zimy są na ogół suche, a w lutym najniższe średnie opady wynoszą 2,64 cala (67 mm). Średnia temperatura rosy w okresie letnim wynosi od 59,1 do 64,5 °F (15 do 18 °C).

Najwyższa zarejestrowana temperatura wynosiła 106 °F (41 °C) w dniu 7 sierpnia 1918 r., ale temperatury powyżej 100 °F (38 °C) nie są wspólne. Najniższa urzędowo zarejestrowana temperatura wynosiła -11 °F (-24 °C) 9 lutego 1934 r. Temperatury w temperaturze do 0 °F (-18 °C) są rzadkie, przy czym ostatnim takim zjawiskiem jest 19 stycznia 1994 r. Rekordowa maksymalna temperatura wynosi 5 °F (-15 °C) w dniach 10 lutego 1899 r. i 30 grudnia 1880 r., natomiast rekordowo wysoka temperatura minimalna to 83 °F (28 °C) w dniach 23 lipca 2011 r. i 24 lipca 2010 r.

Jakość powietrza

Hrabstwo Philadelphia otrzymało stopień zanieczyszczenia ozonem F i 24-godzinny stopień zanieczyszczenia cząstkami D w raporcie State of the Air Amerykańskiego Stowarzyszenia Płuc z 2017 r., w którym przeanalizowano dane z lat 2013-2015. Miasto zajęło 22. miejsce w rankingu ozonu, 20. miejsce w krótkoterminowym zanieczyszczeniu cząstkami, a 11. miejsce w rankingu zanieczyszczenia cząstkami przez cały rok. Zgodnie z tym samym raportem miasto doświadczyło znaczącego zmniejszenia liczby dni ozonowych od 2001 r. - z prawie 50 dni w roku do mniej niż 10 dni - wraz z mniejszą liczbą dni wysokiego zanieczyszczenia cząstkami od 2000 r. - z około 19 dni w roku do około 3 r. oraz około 30% redukcji rocznego poziomu zanieczyszczenia cząstkami od 2000 r. Pięć z dziesięciu największych połączonych obszarów statystycznych (CSA) znalazło się na wyższym poziomie w przypadku ozonu: Los Angeles (1.), Nowy Jork (9.), Houston (12.), Dallas (13.) i San Jose (18.). Wiele mniejszych CSA plasowało się również na wyższym poziomie w przypadku ozonu, w tym Sacramento (8.), Las Vegas (10.), Denver (11.), El Paso (16.) i Salt Lake City (20.); jednakże tylko dwie z tych samych dziesięciu CSA - San Jose i Los Angeles - zostały sklasyfikowane na wyższym poziomie niż Filadelfia, zarówno w odniesieniu do zanieczyszczenia cząstkami przez cały rok, jak i przez krótki okres.

Według szacunków Biura Spisu Stanów Zjednoczonych z 2019 r. w Filadelfii mieszkało 1 584 064 osób, co stanowi wzrost o 3,8% w stosunku do spisu powszechnego z 2010 r. Po 1950 Spis ludności, kiedy odnotowano rekordową wysokość 2 071 605, ludność miasta zaczęła się od długiego spadku. Liczba ludności spadła w 2006 r. do poziomu niskiego o 1 488 710 mieszkańców, zanim zaczęła ponownie wzrastać. W latach 2006-2017 w Filadelfii wzięło udział 92 153 mieszkańców. W 2017 r. Biuro Spisu Spisowego oszacowało, że skład rasowy miasta wyniósł 41,3% czarnego (nielatynoskiego), 34,9% białego (nielatynoskiego), 14,1% hiszpańskiego lub latynoskiego, 7,1% azjatyckiego, 0,4% amerykańskiego, 0,05% wyspy Pacyfiku i 2,8% wielorasowego.

* 2017 dane liczbowe są szacunkowe

Mapa rozkładu rasowego w Filadelfii, 2010 Spis. Każda kropka to 25 osób: Biały, czarny, azjatycki, hiszpański lub inny.

Według danych z 2010 r. dotyczących reorientacji spisu ludności, rasowy skład miasta wyniósł 644,287 (42,2%) czarnego (bez Hiszpani), 562,585 (36,9%) białego (bez Hiszpani), 96,405 (6,3%) azjatyckiego (2,0% chińskiego, 1,2% indyjskiego, 0,9% wietnamskiego, 0,4% koreańskiego, 0,3% pino, 0.1% japoński i 1.4% inny),,(,%) rdzenni Amerykanie, (,%) Wyspy Pacyfiku i,(,%) z dwóch lub więcej wyścigów. Latynos lub Latynos z jakiegokolwiek wyścigu liczył 187,611 osób (12,3%); 8,0% Puerto Rican, 1,0% Meksyk, 0,3% Kubańczycy i 3,0% innych. Rozkład rasowy populacji Latynosów i Latynosów w Filadelfii wyniósł 63,636 (33,9%) białych, 17 552 (9,4%) czarnych, 3 498 (1,9%) rdzennych Amerykanów, 884 (0,47%) azjatyckich, 287 (0,15%) wysp Pacyfiku, 86,626 (46,2%) innych ras oraz 15,128 (8%) z dwóch lub więcej wyścigów. Pięć największych europejskich przodków, które pojawiły się w spisie powszechnym w 2010 r., to: irlandzki (13,0%), włoski (8,3%), niemiecki (8,2%), polski (3,9%) i angielski (3,1%).

Szacowana średnia gęstość zaludnienia w 2017 r. wyniosła 11.782 osób na kilometr kwadratowy (4.549/km²). W 2010 r. biuro ds. spisu ludności poinformowało, że 1 468 623 osób (96,2% populacji) mieszkało w gospodarstwach domowych, 38 007 osób (2,5%) mieszkało w niezinstytucjonalizowanych grupach, a 19 376 osób (1,3%) zostało zinstytucjonalizowanych. W 2013 r. miasto zgłosiło posiadanie 668 247 mieszkań ogółem, nieznacznie mniej niż 670 171 mieszkań w 2010 r. Od 2013 r. 87% mieszkań było zajętych, 13% było wolnych, niewielka zmiana w porównaniu z 2010 r., gdzie zajęto 89,5% mieszkań, a 599,736 i 10,5% było nieobsadzonych, czyli 70,435. Spośród mieszkańców miasta, 32 procent zgłosiło brak pojazdów, a 23 procent miało dwa lub więcej pojazdów dostępnych od 2013 roku.

W 2010 r. 24,9% gospodarstw domowych miało dzieci poniżej 18 roku życia, 28,3% było małżeństwami żyjącymi razem, a 22,5% było gospodarzem domowym bez męża, 6,0% było gospodarzem domowym bez żony, a 43,2% nie było rodziną. W mieście 34,1 procent wszystkich gospodarstw domowych stanowiły osoby samotnie mieszkające, podczas gdy 10,5 procent miało kogoś, kto mieszkał samotnie w wieku 65 lat lub starszy. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,45, a średni rozmiar rodziny wynosił 3,20. W 2013 r. odsetek kobiet, które urodziły dziecko w ciągu ostatnich 12 miesięcy, które nie były zamężne, wynosił 56%. Spośród dorosłych z Filadelfii, 31% było małżeństwem lub mieszkało jako para, 55% nie było małżeństwem, 11% rozwiedziono lub rozdzielono, a 3% wdowców.

Według amerykańskiego biura spisu ludności średni dochód gospodarstwa domowego w 2013 r. wyniósł 36 836 USD, czyli o 7,9% mniej niż w 2008 r., podczas gdy średni dochód gospodarstwa domowego skorygowany o inflację wyniósł 40 008 USD (w 2013 USD). Dla porównania, w ujęciu skorygowanym o inflację, średni dochód gospodarstwa domowego w obszarach metropolitalnych wyniósł 60 482 USD, w tym samym okresie wyniósł 8,2%, a średni dochód gospodarstwa domowego wynosił 55 250 USD, w porównaniu z 2008 r. wyniósł 7,0%. Różnica między bogactwem miasta jest oczywista w porównaniu z dzielnicami. Mieszkańcy w Society Hill mieli 2013 średni dochód gospodarstwa domowego w wysokości 93 720 dolarów, natomiast mieszkańcy jednego z dzielnic Filadelfii Północnej odnotowali najniższy średni dochód gospodarstwa domowego w wysokości 14 185 dolarów.

Ostatnio w Filadelfii nastąpiła duża zmiana w kierunku profilu młodszego wieku. W 2000 r. piramida populacji miasta miała w dużej mierze charakter stacjonarny. W 2013 r. miasto nabrało rozległego kształtu piramidy, co spowodowało wzrost w trzech tysiącletnich grupach wiekowych, 20-24, 25-29 i 30-34. Grupa wiekowa 25-29 lat w mieście była największą grupą wiekową w mieście. Według spisu powszechnego z 2010 r. 343,837 (22,5%) było w wieku poniżej 18 lat; 203,697 (13,3%) w latach 18-24; 434,385 (28,5%) w latach 25-44; 358,778 (23,5%) w latach 45-64; i 185 309 (12,1%) osób w wieku 65 lat lub starszych. Mediana wieku wynosiła 33,5 lat. Na każde 100 samic przypadało 89,4 samca; podczas gdy wśród osób w wieku 18 lat i starszych, na każde 100 samic było 85,7 samca. Miasto urodziło się w 2013 r. w liczbie 22.018, a w 2008 r. w mniej niż 23.689 urodzin. Śmiertelność Filadelfii była najniższa w co najmniej połowie wieku, w 2013 roku zginęło 13 691 osób.

"Leacht Cuimhneacháin na Gael", irlandzki pomnik głodu w Penn's Landing, wyróżnia dużą społeczność irlandzką (14,2% ludności miasta).

Imigracja i różnorodność kulturowa

Oprócz wzrostu gospodarczego kolejnym czynnikiem przyczyniającym się do wzrostu liczby ludności jest rosnąca stopa imigracji w Filadelfii. Podobnie jak tysiącletnia populacja imigrantów w Filadelfii również szybko rośnie. Według badań przeprowadzonych przez The Pew Charitable Trusts, w latach 2000-2016 liczba ludności obcokrajowca wzrosła o 69%, tworząc blisko 20% siły roboczej Filadelfii, a w latach 1990-2017 podwoiła się, tworząc 13,8% całkowitej liczby ludności miasta, przy czym w pięciu krajach pochodzenia znalazły się Chiny o znaczącą marżę, a następnie Republika Dominikańska, Jamajka, Indie i Wietnam.

Rynek Włoski, część włoskiego dziedzictwa Filadelfii Południowej

Irlandzkie, włoskie, niemieckie, polskie, angielskie, rosyjskie, ukraińskie i francuskie stanowią największe europejskie grupy etniczne w mieście. Filadelfia ma drugą co do wielkości populację irlandzką i włoską w Stanach Zjednoczonych, po Nowym Jorku. Filadelfia Południowa pozostaje jednym z największych włoskich osiedli w kraju i jest domem dla włoskiego rynku. W dzielnicy Pennsport i w sekcji promów Gray w południowej Filadelfii, gdzie mieszka wiele klubów Mummer, znane są irlandzkie dzielnice. Dzielnice Kensington, Port Richmond i Fishtown były historycznie silnie irlandzkie i polskie. Port Richmond jest znany przede wszystkim jako ośrodek polskiej społeczności imigrantów i polsko-amerykańskich w Filadelfii i pozostaje powszechnym celem dla polskich imigrantów. Filadelfia północno-wschodnia, choć znana z jej populacji irlandzkiej i irlandzko-amerykańskiej, jest również domem dla dużej populacji żydowskiej i rosyjskiej. Mount Airy w Filadelfii Północno-Zachodniej zawiera również dużą społeczność żydowską, podczas gdy w pobliżu wzgórza Kasztanowskiego jest historycznie znana jako protestancka społeczność anglosaska.

Znak ulicy Gayborhood, niedaleko Placu Waszyngtonu

Filadelfia ma znaczną populację gejów i lesbijek. Filadelfia, która znajduje się w pobliżu Placu Waszyngtonu, jest domem dla dużej koncentracji przyjaznych dla homoseksualistów i lesbijek firm, restauracji i barów.

Ludność czarnoamerykańska w Filadelfii jest trzecim co do wielkości mieszkańcem tego kraju, po Nowym Jorku i Chicago. Zachodnia Filadelfia i Północna Filadelfia to w dużej mierze sąsiedztwo afrykańsko-amerykańskie, ale wiele z nich opuszcza te tereny na korzyść północno-wschodnich i południowo-zachodnich odcinków Filadelfii. Większy odsetek muzułmanów afrykańsko-amerykańskich mieszka w Filadelfii niż w większości innych miast Ameryki. Zachodnia Filadelfia i Południowo-Zachodnia Filadelfia są również domem dla różnych znaczących społeczności imigrantów z Afryki, Karaibów i Afryki.

Populacja portorykańska w Filadelfii jest drugą co do wielkości po Nowym Jorku, a drugą najszybciej rosnącą po Orlando. Wschodnia Filadelfia Północna, szczególnie Fairhill i okolice na północ i wschód, ma jedno z najwyższych stężeń Puerto Ricans poza Portoryko, przy czym wiele dużych bloków znajduje się blisko 100% w Portoryko. Duża populacja Portorykańska i Dominikańska zamieszkuje Filadelfię Północną i Północny Wschód. Jeśli chodzi o inne populacje Ameryki Łacińskiej w Filadelfii, w Filadelfii Południowej występują znaczące populacje Meksyku i Ameryki Środkowej.

Ludność Filadelfii w Ameryce Azji pochodzi głównie z Chin, Indii, Wietnamu, Korei Południowej i Filipin. W 2015 r. w mieście mieszkało ponad 35 000 chińskich Amerykanów, w tym duża populacja Fuzhounese. Centre City gospodarzem rosnącego miasta Chinatown, w którym przemierzano duże linie autobusowe należące do Chin do i z Chinatown na Manhattanie w Nowym Jorku, 95 mil na północ, ponieważ Filadelfia doświadcza znaczącej imigracji z Chin do Nowego Jorku. Duża wspólnota koreańska początkowo osiedliła się w północnej Filadelfii w dzielnicy Olney; jednakże pierwotne Koreatown przesunęło się następnie na północ, przekraczając granicę z sąsiednim przedmieściem Cheltenham w hrabstwie Montgomery, rozwijając się również w pobliskim Cherry Hill w stanie New Jersey. Południowa Filadelfia jest również domem dla dużych społeczności Kambodży, Wietnamu, Tajlandii i Chin. Filadelfia ma piątą co do wielkości populację muzułmańską wśród miast amerykańskich.

Religia

Katedra Episkopatu Filadelfii, zobacz Episcopal Diecezja Pensylwanii

Według badań przeprowadzonych w 2014 r. przez Pew Research Centre, 68% ludności miasta uznało się za chrześcijanina. Około 41% chrześcijan w mieście i okolicy przyznało się do uczestnictwa w różnych kościołach, które można uznać za protestanckie, podczas gdy 26% przyznało się do przekonań katolickich. Jej większość ludności chrześcijańskiej przypisywana jest kolonializmowi europejskiemu i pracy misjonarskiej.

Protestancka wspólnota chrześcijańska w Filadelfii jest zdominowana przez główne protestanckie wyznanie, w tym ewangelicki Kościół Luterański w Ameryce, Zjednoczony Kościół Chrystusa, Kościół Episkopalny w Stanach Zjednoczonych, Kościół Prezbiteriański (USA) i Amerykańskie Kościoły Baptystyczne w USA. Jedną z najważniejszych głównych jurysdykcji protestanckich jest diecezja episkopalna Pensylwanii. Afrykański Kościół Metodystyczny powstał w Filadelfii. Historycznie, miasto ma silne powiązania z Quakerami, Unitariańskim Uniwersalmem i ruchem "Kultura Etyczna", z których wszystkie są nadal reprezentowane w mieście. Konferencja Generalna Przyjaciół Quakera ma swoją siedzibę w Filadelfii. Występowali również protestanci ewangeliccy stanowiący mniej niż 15% populacji. Ewangeliczne ciała protestanckie obejmowały Kościół Anglikański w Ameryce Północnej, Kościół Luterański - Synod Missouri, Kościół Prezbiteriański w Ameryce oraz Narodową konwencję baptystyczną w Ameryce.

Wnętrze bazyliki św. Piotra i Pawła

Społeczność katolicka jest głównie obsługiwana przez Archidiecezja Filadelfii, Ukraińską Archeparchię Katolicką Filadelfii oraz Eparchię Katolicką Syro-Malankara w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, choć w całej Filadelfii i na jej przedmieściach istnieją niezależne kościoły katolickie. W mieście znajduje się siedziba kościoła łacińskiego, a jego widokiem jest Bazylika Katedralna Świętych Piotra i Pawła. Ukraińska jurysdykcja katolicka znajduje się również w Filadelfii i znajduje się w katedrze Niepokalanego Poczęcia.

Mniej niż 1% chrześcijan Filadelfii to Mormoni. Pozostała część chrześcijańskiej demografii rozprzestrzenia się między innymi między mniejszymi denominacjami protestanckimi i prawosławnymi wschodnimi i wschodnimi. Eparchia wschodniego Pensylwanii (Kościół Prawosławny w Ameryce) i grecka archidiecezja prawosławna Ameryki (Patriarchat Ekumeniczny) dzielą prawosławne prawosławne w Filadelfii. Katedra św. Andrzeja w Rosji jest w mieście.

W tym samym badaniu stwierdzono, że inne religie stanowią łącznie około 8% populacji, w tym judaizm, buddyzm, islam, sikizm i hinduizm. Pozostałe 24% osób nie twierdziło, że jest religijna.

Ludność żydowska obszaru metropolitalnego Filadelfii oszacowano na 206 000 mieszkańców w 2001 r., co było szóstym co do wielkości w USA w tamtym czasie. Żydowscy kupcy działali w południowo-wschodniej Pensylwanii na długo przed Williamem Pennem. Ponadto Żydzi w Filadelfii wzięli udział w wojnie o niepodległość. Chociaż większość wczesnych mieszkańców Żydów pochodziła z Portugalii lub Hiszpanii, niektórzy z nich wyemigrowali z Niemiec i Polski. Około początku 19 wieku wielu Żydów z tych ostatnich krajów, którzy znaleźli nieznane im służby Kongregacji Mickvé Israel, postanowiło utworzyć nowe zgromadzenie, które wykorzystałoby rytuał, do którego przywykli.

W niektórych społecznościach latynoskich, hiszpańskich i karaibskich w Filadelfii Północnej i Zachodniej praktykuje się afrykańskie religie diasporyczne.

Języki

Od 2010 r. 79,12% (1,112,441) mieszkańców Filadelfii w wieku 5 lat mówiło po angielsku w domu jako języku podstawowym, podczas gdy 9,72% (136,688) mówiło po hiszpańsku, 1,64% (23,075) po chińsku, 0,89% (12,499) po wietnamsku, 0,77% (10,885) po rosyjsku, 0,240,%) inne języki azjatyckie,.% (,) języki afrykańskie,.% (,) Kambodża (Mon-Khmer), a włoski został wygłoszony jako główny język do.% (.00) populacji powyżej piątego roku życia. Ogółem 20,88% (293,544) mieszkańców Filadelfii w wieku 5 lat i starszych posługiwało się językiem ojczystym innym niż angielski.

Filadelfia jest ośrodkiem działalności gospodarczej w Pensylwanii, a jej siedziba mieści się w granicach miast w pięciu przedsiębiorstwach Fortune 1000. Począwszy od 2019 r., obszar metropolitalny Filadelfii szacuje się na produkcję produktu metropolitalnego brutto (GMP) w wysokości 490 mld USD, co stanowi wzrost w stosunku do 445 mld USD, obliczony przez Biuro Analiz Ekonomicznych za 2017 r., który jest ósmą co do wielkości gospodarką miejską USA.

Sektory gospodarki Filadelfii obejmują usługi finansowe, opiekę zdrowotną, biotechnologię, technologie informacyjne, handel i transport, produkcję, rafinację ropy naftowej, przetwórstwo żywności i turystykę. Działalność finansowa jest największym sektorem gospodarczym obszaru metropolitalnego, który jest również jednym z największych ośrodków edukacji i badań w dziedzinie zdrowia w Stanach Zjednoczonych. Roczna stopa bezrobocia w Filadelfii wyniosła w 2014 r. 7,8%, a w porównaniu z rokiem poprzednim 10%. Jest ona wyższa od średniej krajowej wynoszącej 6,2%. Podobnie wskaźnik nowych miejsc pracy w gospodarce miasta pozostaje w tyle za krajowym wzrostem zatrudnienia. W 2014 r. do gospodarki miasta dodano około 8 800 miejsc pracy. Sektory o największej liczbie dodanych miejsc pracy to edukacja i opieka zdrowotna, rekreacja i gościnność oraz usługi zawodowe i biznesowe. Spadek odnotowano w sektorze produkcyjnym i rządowym miasta.

Około 31,9% ludności miasta nie było w 2015 roku na rynku pracy, co stanowi drugi co do wielkości procent po Detroit. Dwóch największych pracodawców w mieście to rządy federalne i miejskie. Największym prywatnym pracodawcą w Filadelfii jest Uniwersytet Pensylwanii, a następnie Szpital Dziecięcy Filadelfii. Badanie zlecone przez rząd miasta w 2011 r. przewidywało dodanie do miasta 40 000 miejsc pracy w ciągu 25 lat, co podniesie liczbę miejsc pracy z 675 000 miejsc pracy w 2010 r. do 715 000 miejsc pracy do 2035 r.

Firmy

Philadelphia Stock Exchange, najstarsza giełda papierów wartościowych w Stanach Zjednoczonych

Miasto jest domem Philadelphia Stock Exchange i siedzibą operatora telewizji kablowej i Internetu Comcast, towarzystw ubezpieczeniowych Cigna, Colonial Penn i Independence Blue Cross, firmy usług spożywczych Aramark, producentów chemikaliów FMC Corporation i Rohm and Haas, firmy farmaceutycznej GlaxoSmithKline, detalisty odzieżowego Urban Outfitters i jej spółek zależnych, w tym Anthropologie, części do sprzedaży detalicznej Pep Boys oraz producent stali nierdzewnej Carpenter Technology Corporation. Siedziba Boeing Rotorcraft Systems i jego główna fabryka wiropłat znajdują się na przedmieściach Filadelfii w Parku Ridley, podczas gdy Grupa Vanguard ma siedzibę w Malvern.

Technologia i biotechnologia

Cira Center South

Filadelfia stała się centrum technologii informacyjnej i biotechnologii. Filadelfia i Pensylwania przyciągają nowe przedsięwzięcia z zakresu nauk przyrodniczych. Obszar metropolitalny Filadelfii, obejmujący Dolinę Delaware, stał się również coraz większym ośrodkiem finansowania kapitału podwyższonego ryzyka.

Turystyka

Historia Filadelfii przyciąga wielu turystów, a w 2016 r. do Krajowego Parku Historycznego (w tym Dzwonu Wolności, Sala Niepodległości i innych zabytków) przybyło ponad 5 milionów odwiedzających. W 2016 r. miasto z zadowoleniem przyjęło 42 milionów turystów krajowych, którzy wydali 6,8 miliarda dolarów, generując szacowane na 11 miliardów dolarów łączne skutki gospodarcze w mieście i otaczających je czterech hrabstwach Pensylwanii.

Handel i transport

Międzynarodowy Port Lotniczy Filadelfia przechodzi rozbudowę infrastruktury o kwotę 900 milionów dolarów w celu zwiększenia przepustowości pasażerów i zwiększenia doświadczenia pasażerów; podczas gdy port w Filadelfii, który doświadczył największego procentowego wzrostu tonażu załadowanego w 2017 r. wśród głównych portów morskich USA, podwoił swoją zdolność przewozową w celu przyjęcia w 2018 r. superdużych statków żeglugi potonamax. 30. stacja kolejowa Philadelphia jest trzecim, najsilniejszym węzłem kolejowym Amtrak, po stacji Penn na Manhattanie i stacji Union Station w Waszyngtonie, przewożącym rocznie ponad 4 milionów pasażerów kolei międzymiastowych.

Kształcenie podstawowe i średnie

William Penn Charter School, założona w 1689 roku, jest najstarszą szkołą Quakera w kraju

Edukacja w Filadelfii jest zapewniana przez wiele instytucji prywatnych i publicznych. Okręg Szkoły Filadelfii prowadzi miejskie szkoły publiczne. Dzielnica Szkoły Filadelfijskiej jest ósmym co do wielkości dystryktem w Stanach Zjednoczonych, gdzie od 2014 r. 142.266 uczniów uczęszcza do 218 tradycyjnych szkół publicznych i 86 szkół czarterowych.

Kwalifikacje K-12 w miejskich szkołach spadły z 156 211 uczniów w 2010 do 130 104 w 2015. W tym samym okresie liczba uczniów w szkołach czarterowych wzrosła z 33 995 uczniów w 2010 r. do 62 358 studentów w 2015 r. Ten stały spadek liczby uczniów doprowadził do zamknięcia 24 szkół publicznych w 2013 r. W roku szkolnym 2014 miasto wydało średnio 12 570 dolarów na ucznia, poniżej średniej w porównywalnych dzielnicach miejskich.

W międzyczasie wskaźniki wykształcenia w szkołach okręgowych stale rosły w ciągu dziesięciu lat od 2005 r. W 2005 r. w Filadelfii odnotowano 52% stopień ukończenia studiów. Liczba ta wzrosła do 65% w 2014 r., nadal poniżej średnich krajowych i państwowych. Wyniki znormalizowanego testu państwowego, system oceny szkół w Pensylwanii (PSSA) wykazywał tendencję wzrostową w latach 2005-2011, a następnie spadł. W 2005 r. szkoły okręgowe uzyskały średnio 37,4% punktów w matematyce i 35,5% w czytaniu. Szkoły miejskie osiągnęły najwyższe wyniki w 2011 r., osiągając 59,0% w matematyce i 52,3% w czytaniu. W 2014 r. wyniki znacznie spadły do 45,2% w przypadku matematyki i 42,0% w przypadku czytania.

Spośród miejskich ogólnodostępnych szkół średnich, w tym szkół czarterowych, w 2014 r. tylko cztery wykonały ponad średnią krajową na SAT (1497 z 2400): Masterman, Central, Girard i MaST Community Charter School. Wszystkie pozostałe szkoły lokalne były poniżej średniej.

Szkolnictwo wyższe

Quadrangle na Uniwersytecie Pensylwanii, jednym z najwyższych na świecie uniwersytetów

Filadelfia zajmuje trzecią co do wielkości koncentrację studentów na wschodnim wybrzeżu, ponad 120 000 studentów i studentów studiujących w obrębie miasta i prawie 300 000 w obszarze metropolitalnym. Ponad 80 szkół wyższych, uniwersyteckich, handlowych i specjalistycznych znajduje się w Filadelfii. Jednym z założycieli Stowarzyszenia Uniwersytetów Amerykańskich jest Uniwersytet Pensylwanii, instytucja Ivy League, która twierdzi, że jest najstarszym uniwersytetem w tym kraju.

Perelman School of Medicine, najstarsza szkoła medyczna w Stanach Zjednoczonych

Największą szkołą miasta według liczby studentów jest Uniwersytet Temple, a następnie Uniwersytet Drexel. Uniwersytet w Pensylwanii, Uniwersytet Temple, Uniwersytet Drexel i Uniwersytet Thomasa Jeffersona tworzą miejskie uniwersytety badawcze o randze krajowej. Filadelfia jest też domem dla pięciu szkół medycznych: Drexel University College of Medicine, Perelman School of Medicine na Uniwersytecie Pensylwanii, Philadelphia College of Osteopthic Medicine, Temple University School of Medicine oraz Thomas Jefferson University's Sidney Kimmel Medical College. Szpitale, uniwersytety i instytucje badawcze szkolnictwa wyższego w czterech okręgach kongresowych Filadelfii otrzymały w 2015 r. granty w Krajowych Instytutach Zdrowia o wartości ponad 252 milionów dolarów.

Inne instytucje szkolnictwa wyższego w granicach miasta to:

Izba Niepodległości, w której przyjęto Deklarację Niepodległości i Konstytucję

Filadelfia jest domem dla wielu narodowych historycznych miejsc, które dotyczą założenia Stanów Zjednoczonych. Krajowy Park Historyczny Niepodległości jest centrum tych historycznych miejsc, które są jednym z 22 miejsc światowego dziedzictwa UNESCO. Sala Niepodległości, w której podpisano Deklarację Niepodległości, a Dzwon Wolności jest najsłynniejszą atrakcją miasta. Wśród innych zabytków narodowych znajdują się domy Edgara Allana Poe i Thaddeusa Kościuszki, przedterminowe budynki rządowe, takie jak Pierwszy i Drugi Bank Stanów Zjednoczonych, Fort Mifflin oraz Kościół Glorii Dei (Starożytni Szwedzi). W samej Filadelfii znajduje się 67 Krajowych Zabytków Historycznych, trzeci co do wielkości miasto w kraju.

Do najważniejszych muzeów naukowych Filadelfii należy Instytut Franklin, który składa się z Narodowego Pomnika im. Benjamina Franklina; Akademii Nauk Przyrodniczych; Muzeum Müttera; oraz Muzeum Archeologii i Antropologii Uniwersytetu Pensylwanii. Muzea historii obejmują Narodowe Centrum Konstytucyjne, Muzeum Rewolucji Amerykańskiej, Muzeum Historii Filadelfii, Narodowe Muzeum Historii Żydów Amerykańskich, Muzeum Ameryki Afrykańskiej w Filadelfii, Historyczne Towarzystwo Pensylwanii, Bibliotekę Masońską i Muzeum Pensylwanii w Świątyni Masońskiej oraz Wschodnią Północ. Filadelfia jest domem dla pierwszego zoo i szpitala w Stanach Zjednoczonych, a także Fairmount Park, jednego z najstarszych i największych parków miejskich w Ameryce, założonego w 1855 r.

Miasto jest domem dla ważnych archiwów, w tym Biblioteki Company of Philadelphia, założonej w 1731 r. przez Benjamina Franklina i Atenę Filadelfii, założoną w 1814 r. Historyczne Towarzystwo Prezbiteriańskie jest najstarszym w kraju związkowym społeczeństwem historycznym, zorganizowanym w 1852 r.

Sztuka

Muzeum Sztuki Filadelfii

W mieście znajduje się wiele muzeów sztuki, takich jak Pensylwania Akademia Sztuk Pięknych i Muzeum Rodin, które posiada największą kolekcję prac Auguste Rodin spoza Francji. Wielkie muzeum sztuki w Filadelfii jest jednym z największych muzeów sztuki na świecie. Długi lot kroków do głównego wejścia do Muzeum Sztuki stał się sławny po filmie Rocky (1976).

Obszary takie jak South Street i Old City mają żywe życie nocne. Avenue of the Arts in Center City zawiera wiele restauracji i teatrów, takich jak Kimmel Center for the Performing Arts, dom Filadelfii Orkiestry, Akademia Muzyczna, dom Opery Filadelfia i Pennsylvania Ballet. Teatr Wilma i Kompania Teatralna Filadelfii w Teatrze Suzanne Roberts tworzą wiele nowych sztuk. Kilka przecznic na wschodzie to Lantern Theater Company w kościele Świętego Szczepana; i Walnut Street Theater, National Historic Landmark, według którego jest najstarszym i najpopularniejszym teatrem w świecie anglojęzycznym, założonym w 1809 r. W maju 2019 r. w Teatrze Ulic Walnut ogłoszono poważne rozszerzenie, które rozpocznie się w 2020 r.

Keys To Community, popiersie Bena Franklina przez Jamesa Penistona, 2007

Filadelfia ma więcej sztuki publicznej niż jakiekolwiek inne amerykańskie miasto. W 1872 r. Stowarzyszenie Sztuki Publicznej (dawniej Stowarzyszenie Sztuki Fairmount Park Association) zostało utworzone jako pierwsze prywatne stowarzyszenie w Stanach Zjednoczonych, poświęcone integracji sztuki publicznej i urbanistyce. W 1959 r. lobbing prowadzony przez Stowarzyszenie Kapitału Artystycznego pomógł stworzyć rozporządzenie Procent dla Sztuki, pierwsze dla USA. Programem, który sfinansował ponad 200 sztuk sztuki publicznej, zarządza Biuro Sztuki i Kultury Filadelfii, miejska agencja artystyczna. Miasto ma również więcej murali niż jakiekolwiek inne miasto amerykańskie, dzięki stworzeniu w 1984 r. programu "Sztuka Mural" Departamentu Rekreacji, który ma na celu upiększenie okolic i zapewnienie ujścia dla artystów graffiti. W ramach programu sfinansowano ponad 2.800 murali artystów zawodowych, pracowniczych i wolontariackich, a ponad 20.000 młodych ludzi w dzielnicach o słabej opiece w całej Filadelfii.

Miasto jest domem wielu organizacji artystycznych, w tym regionalnego stowarzyszenia artystycznego non-profit Philadelphia Tri-State Artists Equity, Philadelphia Sketch Club, jednego z najstarszych krajowych klubów artystycznych, oraz The Plastic Club, założonego przez kobiety wykluczone z klubu szkicowego. Wiele galerii sztuki w Old City pozostaje otwartych do późna na pierwszym piątkowym wydarzeniu każdego miesiąca. Doroczne wydarzenia obejmują festiwale i parady filmowe, z których najbardziej znany jest Parada Święta Dziękczynienia i Parada Mummerów w Nowym Roku.

Muzyka

Kimmel Center, dom Orkiestry Filadelfii

Orkiestra Filadelfii jest zazwyczaj uważana za jedną z pięciu najlepszych orkiestr w Stanach Zjednoczonych. Orkiestra występuje w Centrum Kimmel i organizuje letnią serię koncertową w Centrum Sztuki Scenicznej Mann. Opera Philadelphia występuje w najstarszym w kraju stale działającym domku operowym - Akademii Muzycznej. Chór Chłopców z Filadelfii i Chorale wykonali muzykę na całym świecie. Philly Pops gra orkiestralne wersje popularnych piosenek jazzowych, swing, Broadway i blues w Kimmel Center i innych miejscach w regionie środkowoatlantyckim. Instytut Muzyki Curtis jest jednym z najważniejszych na świecie konserwatystów i jednym z najbardziej wybiórczych instytutów szkolnictwa wyższego w Stanach Zjednoczonych.

Curtis Institute of Music, jeden z największych na świecie konserwatystów

Filadelfia odegrała ważną rolę w muzyce Stanów Zjednoczonych. Na kulturę muzyki popularnej w Ameryce wpłynęły znaczące wkłady muzyków i producentów z Filadelfii, zarówno w branży nagrań, jak i nadawania. W 1952 r. impreza taneczna nastolatków o nazwie Bandstand została zorganizowana w lokalnej telewizji, organizowana przez Boba Horna. W 1957 r. amerykański program został zmieniony na American Bandstand, kiedy rozpoczął krajową syndykację na ABC, organizowaną przez Dicka Clarka i produkowaną w Filadelfii do 1964 r., kiedy to przeniósł się do Los Angeles. Promotorzy sprzedali młodym artystom muzycznym, znanym jako nastolatkowie idoli, by odwołać się do młodych odbiorców. Śpiewacy urodzeni w Filadelfii, tacy jak Frankie Avalon, James Darren, Eddie Fisher, Fabian Forte i Bobby Rydell, wraz z Chubby Checker, zebranym w południowej Filadelfii, pogrążyli się na szczycie wykresów muzycznych, tworząc czysty obraz rocka i rolek.

Filadelficzna muzyka duszy z lat 1960-1970. jest wysoce wyprodukowaną wersją muzyki duszy, która doprowadziła do późniejszych form muzyki popularnej, takich jak dyskotekowy i miejski współczesny rytm i blues. 13 lipca 1985, John F. Stadion Kennedy był amerykańskim miejscem koncertu Live Aid. Miasto było również gospodarzem koncertu Live 8, który przyciągnął około 700.000 osób do Parkway Benjamin Franklin 2 lipca 2005 roku. Znani muzycy rockowi i pop z Filadelfii lub jej przedmieść to Bill Haley i jego komety, Todd Rundgren i Nazz, Hall & Oates, The Hooters, Ween, Cinderella i Pink. Lokalni artyści hip-hopowi to: The Roots, DJ Jazzy Jeff & The Fresh Prince, Lil Uzi Vert, Beanie Sigel i jego rap kolektywny majątek państwowy, Schoolly D, Lisa "Left Eye" Lopes i Meek Mill.

Kuchnia

Steki Pata i Steki Geno

Miasto jest znane ze swoich chmieli, stromboli, pieczonych kanapek wieprzowych, złomu, miękkich precle, lodu wodnego, irlandzkich słodyczy ziemniaczanych, tastykake i kanapki z sernikiem, którą opracowali włoscy imigranci. Obszar Filadelfii ma wiele zakładów, które obsługują serniki, w tym restauracje, tawerny, delicatessens i pizzę parlors. W latach 1930-tych, początkowo bez sera, inicjatorem kanapki z cienkim stekiem jest król Steków Pata, który stoi w obliczu rywalizacji ze Stekami Geno, założonymi w 1966 r., przez przecięcie 9-tej ulicy i Passyunk Avenue na włoskim rynku Filadelfii Południowej.

Domek McGillin'a Olde Ale, otwarty w 1860 roku na Drury Street w Centre City, jest najstarszą tawerną, nieprzerwanie eksploatowaną w mieście. City Tavern jest repliką zabytkowego 18-wiecznego budynku, który po raz pierwszy został otwarty w 1773 r., zburzony w 1854 r. po pożarze i odbudowany w 1975 r. w tym samym miejscu co Park Historyczny Niepodległości. Tawerna oferuje autentyczne przepisy 18-wieczne, serwowane w siedmiu pokojach jadalnych, trzech piwnicach wina i ogrodzie zewnętrznym.

Rynek terminalu do czytania jest historycznym rynkiem spożywczym, założonym w 1893 r. w budynku terminalu do czytania, wyznaczonym Krajowym Krajowym Krajowym Punktem Historycznym. Zamknięty rynek jest jednym z najstarszych i największych rynków w tym kraju, gdzie znajduje się ponad sto kupców oferujących niderlandzkie specjały w Pensylwanii, sery rzemieślnicze i mięso, lokalnie uprawiane zakupy oraz specjalność i żywność etniczną.

Dialekt

Tradycyjny akcent Filadelfii jest uważany przez niektórych lingwistów za najbardziej wyróżniający akcent w Ameryce Północnej. Dialekt Filadelfii, który rozprzestrzenia się w dolinie Delaware i w południowej Jersey, jest częścią większej rodziny angielskich Ameryk środkowoatlantycki, oznaczonej również dialektem Baltimore. Ponadto ma wiele podobieństw do akcentu nowojorskiego. Dzięki ponad stuleciu danych lingwistycznych zebranych przez naukowców z Uniwersytetu Pensylwanii pod kierunkiem socjolingwisty Williama Labova, dialekt Filadelfii był jedną z najlepiej poznanych form angielskiego amerykańskiego. Ten akcent znajduje się szczególnie w dzielnicach klasy robotniczej w Ameryce Irlandii i we Włoszech. Filadelfia posiada również swój własny, unikatowy zbiór neologów i slang.

Citizens Bank Park, dom Phillies i Lincoln Financial Field, dom Orłów

Pierwszą zawodową drużyną sportową Filadelfii była Lekkoatletyka baseballa, zorganizowana w 1860 r. Lekkoatletyka była początkowo ligą amatorską, która w 1871 r. stała się zawodowa, a następnie założyła obecną Ligę Narodową w 1876 r. Miasto jest jednym z 13 miast USA, które mają drużyny we wszystkich czterech głównych sportach ligowych: Filadelfia Filadelfii w Narodowej Lidze Głównej Ligi Baseballu, Orły Filadelfii Narodowej Ligi Piłki Nożnej, Flyers Filadelfii Narodowej Ligi Hokeja oraz Filadelfia 76ers Narodowego Stowarzyszenia Koszykówki. Phillies, założone w 1883 r. jako Quakers i nazwane w 1884 r., są najstarszym zespołem, który ciągle gra pod tym samym nazwiskiem w tym samym mieście w historii zawodów amerykańskich.

Na terenie stacji metra Filadelfia znajduje się również Związek Główny Ligi Filadelfijskiej. Unia zaczęła grać w gry domowe w 2010 roku w PPL Park, stadionie specyficznym dla piłki nożnej w Chester w Pensylwanii. Nazwę stadionu zmieniono na Talen Energy Stadium w 2016 roku, a w 2020 roku na Subaru Park.

Ulotki grają w Wells Fargo Center

Filadelfia była drugim z ośmiu amerykańskich miast, które zdobyły tytuły we wszystkich czterech głównych ligach (MLB, NFL, NHL i NBA), a także ma tytuł w piłce nożnej (z obecnie nieistniejącej północnoamerykańskiej ligi piłki nożnej w latach 1970.). Zawodowe zespoły miasta i ich fani przetrwali 25 lat bez mistrzostw, od finału 76ers 1983 NBA do zwycięstwa w serii Phillies 2008. Brak mistrzostw był czasem przypisywany żartobliwie Klątwie Billy Penn, po tym jak One Liberty Place stało się pierwszym budynkiem, który przekroczył wysokość posągu Williama Penna szczycie wieży ratusza w 1987 roku. Po dziewięciu latach, które minęły bez kolejnego mistrzostwa, Orły wygrały pierwszą Super Bowl po sezonie 2017. W 2004 r. ESPN umieściła Filadelfię na drugim miejscu listy Piętnastu Najbardziej Torturowanych Miast Sportowych. Fani Orłów i Filmów zostali wyróżnieni jako najgorsi fani w kraju przez magazyn GQ w 2011 r., który wykorzystał podtytuł "Męscy Fani w Ameryce", aby podsumować przypadki pijanego zachowania i historię gorzenia.

Główne profesjonalne drużyny sportowe, które powstały w Filadelfii, ale które później przeniosły się do innych miast, to zespół koszykówki Golden State Warriors - w Filadelfii w latach 1946-1962 - oraz zespół koszykówki Oakland Athletics - pierwotnie Filadelfia Lekkoatletyka w latach 1901-1954 (inny zespół lekkoatletyczny niż wspomniany powyżej).

Filadelfia jest domem dla profesjonalnych, półprofesjonalnych i elitarnych zespołów amatorskich w krykiecie, lidze rugby (Filadelfia) i rugby union. Do głównych wydarzeń w mieście należą: Penn Relays (tor i pole), Philadelphia Marathon oraz Broad Street Run. Filadelfia International Cycling Classic odbywała się corocznie w latach 1985-2016, ale nie w 2017 r. ze względu na niewystarczające sponsorowanie. Collegiate Rugby Championship jest rozgrywany w czerwcu na stadionie Talen Energy w Chester w Pensylwanii.

Historyczny rząd Boathouse Row nocą na Schuylkill, symbol bogatej historii wioślarskiej miasta

Wioślarstwo jest popularne w Filadelfii od 18 wieku. Boathouse Row jest symbolem bogatej historii wioślarskiej Filadelfii, a każdy z członków Big Five ma własny boathouse. Filadelfia organizuje liczne lokalne i kolegialne kluby wioślarskie i konkursy, w tym doroczne taty Vail Regatta, które są największym interkolegialnym wydarzeniem wioślarskim w Ameryce Północnej, w którym uczestniczy ponad 100 uniwersytetów i uniwersytetów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie; coroczny Puchar Stotesbury Cup Regatta, który jest uznawany za najstarsze i największe na świecie wydarzenie wioślarskie dla uczniów szkół średnich; i szef Regaty Schuylkill. Regaty odbywają się na rzece Schuylkill i organizowane są przez Marynarkę Wojenną Schuylkill, stowarzyszenie klubów wioślarskich, które wytworzyły wielu wioślarzy olimpijskich.

Filadelfia Spinners była profesjonalnym ostatecznym zespołem w Major League Ultimate (MLU) do 2016 r. Spinners był jednym z ośmiu zespołów American Ultimate Disk League (AUDL), które rozpoczęły się w 2012 r. Grali w Franklin Field i wygrali inauguracyjne mistrzostwa AUDL i finalne mistrzostwa MLU w 2016 roku. W grudniu 2016 r. spółka MLU została zawieszona na czas nieokreślony przez swoich inwestorów. Od 2018 roku Filadelfia Phoenix nadal gra w AUDL.

Filadelfia jest domem dla Filadelfii Big 5, grupy pięciu programów koszykówki NCAA Division I. Big 5 to uniwersytety La Salle, Penn, Saint Joseph's, Temple i Villanova. Szósta szkoła NCAA Division I w Filadelfii to Uniwersytet Drexel. Villanova wygrał mistrzostwa NCAA Division I MĘŻCZYZN w 2016 i 2018.

Fairmount Park, ok. 1900

Począwszy od 2014 r., całkowita parkland miejski, w tym parki gminne, stanowe i federalne mieszczące się w granicach miasta, wynosi 11 211 akrów (17,5 m kw.). Największym parkiem w Filadelfii jest Park Fairmount, który obejmuje zoo w Filadelfii i obejmuje 2 052 akrów (3,2 m kw.) całego parklanu, podczas gdy sąsiadujący Park Doliny Wissahickon zawiera 2 042 akrów (3,2 m kw.). Park Fairmount, w połączeniu z Parkiem Doliny Wissahickon, jest jednym z największych sąsiadujących obszarów parku miejskiego w Stanach Zjednoczonych. Od 1972 r. dwa parki, wraz z odrodzeniem kolonialnym, gruzińskimi i federalnymi rezydentami, zostały wpisane do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych jako jeden podmiot.

Stary ratusz pełnił funkcję ratusza Filadelfii w latach 1800-1854.

Z rządowego punktu widzenia, hrabstwo Filadelfijskie jest nieprawomocne, ponieważ wszystkie funkcje powiatowe zostały przejęte przez miasto w 1952 r. Miasto jest zacofane z hrabstwem od 1854 roku.

Krajowa karta Filadelfii z 1952 roku została opracowana przez Komisję ds. Karty Miejskiej, która została utworzona przez Zgromadzenie Ogólne w Pensylwanii na mocy ustawy z dnia 21 kwietnia 1949 r. oraz rozporządzenia miejskiego z dnia 15 czerwca 1949 r. Obecna rada miejska otrzymała proponowany projekt 14 lutego 1951 roku, a wyborcy zatwierdzili go w wyborach, które odbyły się 17 kwietnia 1951 roku. Pierwsze wybory w ramach nowej karty praw podstawowych odbyły się w listopadzie 1951 r., a nowo wybrani urzędnicy objęli urząd w styczniu 1952 r.

Miasto korzysta z wersji silnego burmistrza rządu, kierowanej przez jednego burmistrza, któremu powierzono władzę wykonawczą. Burmistrz jest uprawniony do powoływania i odwoływania członków wszystkich zarządów i komisji bez zgody rady miejskiej. Wybrany na ogół burmistrz jest ograniczony do dwóch kolejnych czteroletnich kadencji, ale może kandydować ponownie po okresie przejściowym.

Sądy

James A. Byrne United States Courthouse, mieści Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych dla Trzeciego Obwodu i Sąd Rejonowy Stanów Zjednoczonych dla Wschodniego Okręgu Pensylwanii.

Hrabstwo Philadelphia jest zbieżne z Pierwszym Okręgiem Sądowym w Pensylwanii. Sąd Okręgowy w Filadelfii jest sądem orzekającym w ogólnym zakresie w sprawie miasta, rozpatrującym sprawy karne na szczeblu przestępczym i pozwy cywilne przekraczające minimalny limit jurysdykcyjny wynoszący 10 000 USD. Sąd ma również jurysdykcję do odwołania się od orzeczeń sądów gminnych i drogowych oraz niektórych organów i zarządów administracyjnych. 70 sędziów wybranych przez wyborców, a także około tysiąca innych pracowników. Sąd posiada również wydział rodzinny z 25 sędziami oraz sąd sierocy z trzema sędziami.

Od 2018 roku prokuratorem okręgowym jest Larry Krasner, demokrata. Ostatnim republikaninem, który ma biuro jest Ronald D. Castille, która wyjechała w 1991 r., a następnie pełniła funkcję prezesa Sądu Najwyższego w Pensylwanii w latach 2008-2014.

Sąd Miejski w Filadelfii zajmuje się sprawami dotyczącymi ruchu drogowego, wykroczeniami i przestępstwami, w których najwyżej pięć lat toczy się postępowanie karne, a także sprawami cywilnymi obejmującymi 12 000 USD lub mniej (15 000 USD w sprawach dotyczących podatku od nieruchomości i podatku szkolnego) oraz wszystkimi sporami dotyczącymi właścicieli i dzierżawców. Sąd gminny ma 27 sędziów wybranych przez wyborców.

Trzy sądy apelacyjne Pensylwanii również mają swoje posiedzenia w Filadelfii. Sąd Najwyższy Pensylwanii, sąd ostateczny w stanie, regularnie słyszy argumenty w ratuszu w Filadelfii. Sąd Najwyższy Pensylwanii i Trybunał Wspólnoty Narodów Pensylwanii również kilkakrotnie w roku zasiadają w Filadelfii. Sędziowie tych sądów są wybierani na ogół. Państwowy Sąd Najwyższy i Sąd Najwyższy mają zastępcze urzędy w Filadelfii.

Ponadto w Filadelfii mieści się Federalny Sąd Rejonowy Stanów Zjednoczonych dla Wschodniego Okręgu Pensylwanii oraz Sąd Apelacyjny dla Trzeciego Obwodu, z których oba znajdują się w James A. Byrne United States Courthouse.

Polityka

Jim Kenney, obecny i 99. burmistrz Filadelfii

Obecnym burmistrzem jest Jim Kenney, który wygrał wybory w listopadzie 2015 roku. Poprzednikiem Kenneya był Michael Nutter, który obsadził dwie kadencje w okresie od 2009 do stycznia 2016 r. Kenney jest członkiem Partii Demokratycznej, jak wszyscy burmistrzowie Filadelfii są od 1952 roku. Rada Miejska Filadelfii jest organem ustawodawczym, w skład którego wchodzi dziesięciu członków rady reprezentujących poszczególne okręgi i siedmiu członków wybranych na ogół, z których wszyscy są wybierani na czteroletnią kadencję. Demokraci posiadają obecnie 14 miejsc, w tym dziewięć z dziesięciu okręgów i pięć dużych miejsc, a Republikanie mają dwa duże miejsca i Dziesiąty Dystrykt z siedzibą na Północnym Wschodzie. Obecnym przewodniczącym rady jest Darrell L. Clarke.

Od 31 grudnia 2016 roku w Filadelfii było 1 102 620 zarejestrowanych wyborców. Zarejestrowani wyborcy stanowią 70,3% całej populacji.

• Demokratyczny: 853,140 (77,4%)
• Republikanin: 125,530 (11,4%)
• Inne strony i niepowiązane: 123,950 (11,2%)

Filadelfia była bastionem Partii Republikańskiej od wojny secesyjnej do połowy lat 1930. W 1856 r. miasto było gospodarzem pierwszej republikańskiej konwencji narodowej. Po Wielkim Kryzysie zwiększyła się liczba rejestracji demokratycznych; jednakże miasto nie było przewożone przez Demokrata Franklina D. Roosevelt w swoim przełomowym zwycięstwie w 1932 r., ponieważ Pensylwania była jednym z zaledwie sześciu stanów wygranych przez republikańskiego Herberta Hoovera. Frekwencja wyborcza wzrosła z 600 000 w 1932 r. do prawie 900 000 w 1936 r., a Roosevelt przeprowadził Filadelfię z ponad 60% głosów. Miasto głosowało na demokrację w każdych wyborach prezydenckich od 1936 roku. W 2008 roku demokrata Barack Obama zdobył 83% głosów w mieście. Wygrana Obamy była jeszcze większa w 2012 r., zdobywając 85% głosów. W 2016 r. demokrata Hillary Clinton wygrał 82% głosów.

W wyniku spadku liczby ludności w mieście i stanie, w Filadelfii znajdują się tylko trzy okręgi kongresowe 18 okręgów w Pensylwanii, w oparciu o rozdział 2010 "Spis ludności": 2. dystrykt, reprezentowany przez Brendana Boyle; 3., reprezentowany przez Dwighta Evansa; i 5., reprezentowana przez Mary Gay Scanlon. Wszyscy trzej przedstawiciele to Demokraci, choć republikanie nadal mają pewne poparcie w mieście, przede wszystkim na północnym wschodzie. Sam Katz prowadził konkurencyjne wyścigi burmistrzów jako kandydat republikanów w 1999 i 2003 roku, przegrywając na Democrat John Street dwa razy.

Najdłużej działający senator Pensylwanii, Arlen Specter, był absolwentem Uniwersytetu Pensylwanii, który otworzył pierwszą praktykę prawniczą w Filadelfii. Specter był republikaninem od 1981 r. i demokratą od 2009 r., stracił główną pozycję partii w 2010 r. i opuścił urząd w styczniu 2011 r. W 1964 r. był również asystentem doradcy Komisji Warren oraz prokuratora okręgowego w latach 1966-1974.

Filadelfia przyjęła różne konwencje krajowe, w tym w 1848 r. (Whig), 1856 r. (Republican), 1872 (Republican), 1900 (Republican), 1936 (Demokratyczna), 1940 (Republican), 1948 (Republican), 1948 (Progressive), 2000 (Republican) i 2016 (Demokratyczna). W Filadelfii mieszkał jeden wiceprezydent George M. Dallas i jeden generał wojny domowej, George B. McClellan, który wygrał nominację swojej partii na prezydenta, ale przegrał w wyborach powszechnych do Abrahama Lincolna w 1864 roku. W maju 2019 r. były wiceprezydent USA Joe Biden wybrał Filadelfię na swoją siedzibę kampanii prezydenckiej w USA w 2020 r.

Bezpieczeństwo publiczne

Policja i egzekwowanie prawa

Budynek administracji policji (Roundhouse) w centrum miasta, na wschód od Chinatown

Zgodnie ze sprawozdaniem Pew Charitable Trusts z 2015 r. okręgi policyjne o najwyższym wskaźniku przestępczości z użyciem przemocy to Frankford (15. dystrykt) i Kensington (24. dystrykt) w pobliżu północnego wschodu oraz okręgi na północ (22., 25. i 35. dystrykt), zachód (19. dystrykt) i południowy zachód (12. dystrykt) Centre City. W 2014 roku każdy z tych siedmiu okręgów odnotował ponad tysiąc brutalnych zbrodni. Najniższe wskaźniki przemocy miały miejsce w dzielnicach Centre City, South Philadelphia, Daleki Północny Wschód i Roxborough, z których ostatnie obejmują Manayunk.

Filadelfia miała 525 morderstw w 1990 roku, 31,5 na 100,000. Średnio około 600 morderstw miało miejsce każdego roku w większości 1990. Liczba morderstw spadła w 2002 r. do 288 r., a następnie wzrosła do 406 do 2006 r., a następnie nieznacznie spadła do 392 w 2007 r. Kilka lat później w Filadelfii nastąpił gwałtowny spadek liczby zabójstw i brutalnych przestępstw. W 2013 r. w mieście doszło do 246 morderstw, co stanowi spadek o prawie 40% od 2006 r. W 2014 r. popełniono 248 zabójstw. Liczba zabójstw wzrosła do 280 w 2015 r., a następnie nieznacznie spadła do 277 w 2016 r., po czym ponownie wzrosła do 317 w 2017 r.

Policjant w centrum miasta, 1973

W 2006 r. wskaźnik zabójstw w Filadelfii wynoszący 27,7 na 100 000 osób był najwyższym spośród 10 najbardziej zaludnionych miast w tym kraju. W 2012 r. w Filadelfii odnotowano czwarty najwyższy wskaźnik zabójstw wśród najludniejszych miast tego kraju. Wskaźnik ten spadł do 16 zabójstw na 100.000 mieszkańców do 2014 roku, uznając Filadelfię za szóste co do wielkości miasto w kraju.

Liczba strzelanin w mieście znacznie spadła od pierwszych lat 21 wieku. Strzelanie osiągnęło najwyższy poziom 1 857 w 2006 r., a następnie spadło o prawie 44% do 1 047 strzelanin w 2014 r. Główne przestępstwa stopniowo się zmniejszały od szczytowego czasu w 2006 r., kiedy odnotowano 85 498 poważnych przestępstw. Liczba zgłoszonych poważnych przestępstw spadła o 11% w ciągu trzech lat do 68 815 przypadków w 2014 roku. Zbrodnie z użyciem przemocy, w tym zabójstwa, gwałty, napaść na tle rasowym i rabunek, spadły o 14% w ciągu trzech lat do 15 771 przypadków w 2014 r.

Krążownik policji w Filadelfii na Parkway Benjamin Franklin

Filadelfia została sklasyfikowana jako 76. najniebezpieczniejsze miasto w raporcie z 2018 r. opartym na danych FBI z 2016 r. za wskaźnik brutalnych zbrodni na 1.000 mieszkańców amerykańskich miast z 25.000 lub więcej osób. Najnowsze cztery lata raportów wskazują na stałe ograniczenie przestępczości z użyciem przemocy, ponieważ miasto umieściło 67. pozycję w sprawozdaniu za 2017 r., 65. w 2016 r. i 54. w 2015 r.

W 2014 r. Filadelfia uchwaliła rozporządzenie, w którym zdekryminalizowano posiadanie mniej niż 30 gramów marihuany lub 8 gramów haszyszu; zarządzenie pozostawiło policjantom swobodę traktowania posiadania tych kwot jako wykroczenia cywilnego, które podlega karze 25 dolarów, a nie zbrodni. Filadelfia była wówczas największym miastem, które zdekryminalizowało posiadanie marihuany. W latach 2013-2018 aresztowanie marihuany w mieście spadło o ponad 85%. Zakup lub sprzedaż marihuany pozostaje przestępstwem w Filadelfii.

Strażak

Straż Pożarna Filadelfii zapewnia ochronę przeciwpożarową i służby ratownicze. Oficjalną misją departamentu jest ochrona bezpieczeństwa publicznego poprzez szybką i profesjonalną reakcję na sytuacje kryzysowe oraz promowanie solidnych środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym. Mandat ten obejmuje wszystkie tradycyjne funkcje gaśnicze, w tym gaszenie pożarów, z udziałem 60 firm silnikowych i 30 firm zajmujących się drabinami, jak również jednostek specjalnych i pomocniczych rozmieszczonych w całym mieście; wyspecjalizowane jednostki straży pożarnej dla międzynarodowego portu lotniczego w Filadelfii i portu w Filadelfii; dochodzenia prowadzone przez biuro straży pożarnej w celu określenia pochodzenia pożarów i opracowania strategii zapobiegawczych; programów prewencyjnych mających na celu edukowanie społeczeństwa; i usług wsparcia, w tym badań i planowania, zarządzania centrum łączności pożarowej w ramach systemu miejskiego z 911 r. oraz funkcjonowania Akademii Pożarnej Filadelfii.

Gazety

Inquirer Building - dom gazety do 2012 roku

Dwie główne dzienniki Filadelfii to "Wypytywacz Filadelfii", opublikowany po raz pierwszy w 1829 r. - trzecia najstarsza żyjąca gazeta codzienna w kraju - oraz "Filadelfia Daily News", opublikowana po raz pierwszy w 1925 r. The Daily News jest publikowane jako wydanie Inkwizytora od 2009 roku. Niedawni właściciele Inquirer i Daily News włączyli Knight Ridder, The McClatchy Company i Philadelphia Media Holdings, a ta ostatnia ogłosiła upadłość w 2010 r. Po dwóch latach walki finansowej gazety sprzedano Interstate General Media w 2012 roku. Dwie gazety miały wspólną cyrkulację dzienną wynoszącą 306.831 i niedzielną 477.313 w 2013 r. - osiemnastą największą cyrkulację w kraju - podczas gdy strona internetowa gazet Philly.com znalazła się w trzynastym rankingu popularności wśród internetowych gazet amerykańskich przez Alexa Internet w tym samym roku.

Mniejsze publikacje obejmują Philadelphia Tribune publikowane co tydzień przez pięć dni dla społeczności afrykańsko-amerykańskiej; magazyn Filadelfii, miesięcznik regionalny; Philadelphia Weekly, tygodnik alternatywny; Philadelphia Gay News, tygodnik dla społeczności LGBT; Żydowski wykładnik, tygodnik dla społeczności żydowskiej; Al Día, tygodnik dla społeczności latynoskiej; i Philadelphia Metro, darmowa gazeta codzienna.

Wśród gazet prowadzonych przez studentów znalazły się m.in. The Daily Pennsylvanian z Uniwersytetu Pensylwanii, The Temple News z Uniwersytetu Temple oraz The Triangle z Uniwersytetu Drexel.

Radio

Pierwsza licencja na eksperymentalne radio została wydana w Filadelfii w sierpniu 1912 roku w St. Joseph's College. Pierwsze komercyjne stacje radiowe AM rozpoczęły nadawanie w 1922 r.: najpierw WIP, następnie należący do magazynu Gimbels, a następnie WFIL, następnie należący do Strawbridge & Clothier, oraz WOO, niedziałającej stacji należącej do magazynu Wanamaker, jak również WCAU i WDAS.

Od 2018 r. FCC wymienia 28 stacji FM i 11 AM dla Filadelfii. Od grudnia 2017 r. dziesięć najbardziej ocenianych stacji w Filadelfii to współczesne stacje dla dorosłych WBEB-FM (101.1), rozmowa sportowa WIP-FM (94.1), klasyczny rock WMGK-FM (102.9), współczesna kamienica WDAS-FM (105.3), klasyczne hity WOGL-FM (98.1), płytowa rock MR-FM (93.3), country music WXTU-FM (92.5), all-news KYW-AM (1060), talk radio WHYY-FM (90.9) i urban dorosły współczesny WRNB-FM (100.3). Filadelfia jest obsługiwana przez trzy niekomercyjne publiczne stacje radiowe: WHYY-FM (NPR), WRTI-FM (muzyka klasyczna i jazzowa) oraz WXPN-FM (muzyka alternatywna dla dorosłych).

Telewizja

Oryginalne studio WCAU przy ulicy Chestnut 1622

W latach 1930. stacja eksperymentalna W3XE, należąca do Philco, stała się pierwszą stacją telewizyjną w Filadelfii. Stacja stała się pierwszym filarem NBC w 1939 r., a później stała się KYW-TV (obecnie filii CBS). WCAU-TV, WFIL-TV i WHYY-TV zostały założone przez 1960. W 1952 r. WFIL (o nazwie WPVI) ogłosił konkurs telewizyjny Bandstand, który później stał się krajowym amerykańskim stażem organizowanym przez Dicka Clarka.

Każda sieć handlowa ma podmiot stowarzyszony, a listy telefoniczne zostały zastąpione marką firmową w celach promocyjnych: CBS3, 6ABC, NBC10, PHL17, Fox29, CW Philly 57, UniMás Philadelphia, Telemundo62 i Univision65. Region ten jest również obsługiwany przez publiczne stacje telewizyjne WPPT-TV (Filadelfia), WHYY-TV (Wilmington, Delaware i Filadelfia), WLVT-TV (Dolina Lehigh) i NJTV (New Jersey).

Filadelfia posiada stacje będące własnością i obsługiwane przez wszystkie pięć głównych sieci nadawczych w języku angielskim: NBC - WCAU-TV, CBS - KYW-TV, ABC - WPVI-TV, Fox - WTXF-TV i CW - WPSG-TV. Głównymi hiszpańskojęzycznymi sieciami są: Univision - WUVP-DT, UniMás - WFPA-CD i Telemundo - WWSI-TV.

Począwszy od 2018 r. miasto jest czwartym co do wielkości konsumentem w kraju na rynku mediów, na którym plasuje się firma Nielsen Media Research, z blisko 2,9 milionami gospodarstw TV.

Transport

30. Stacja Street Station, widziana w 2016 r., oferuje usługi SEPTA Regional Rail and Amtrak.

Filadelfia jest obsługiwana przez Południowo-Wschodni Urząd Transportu Pensylwanii (SEPTA), który obsługuje autobusy, pociągi, szybki tranzyt (metro i pociągi z podwyższonym poziomem uprawnień), wózki i wózki bez torów (autobusy elektryczne) w całej Filadelfii, cztery okręgi podmiejskie Pensylwanii Bucks, Chester, Delaware i Montgomery. do obsługi w hrabstwie Mercer, New Jersey (Trenton) i New Castle County, Delaware (Wilmington i Newark, Delaware). System metra miasta składa się z dwóch tras: odcinek metra Market-Frankford Line biegnący na wschód-zachód pod Market Street, który otworzył się w 1905 r. na zachód i w 1908 r. na wschód od ratusza, oraz Broad Street Line biegnącą na północ-południe pod Broad Street, która rozpoczęła się etapami od 1928 do 1938 r.

Pociąg Market-Frankford Line odjeżdżający na 52. stację.

Począwszy od lat 1980., duże odcinki kolei regionalnej SEPTA do odległych przedmieść Filadelfii zostały przerwane z powodu braku środków na utrzymanie sprzętu i infrastruktury.

30. stacja kolejowa w Filadelfii to główna stacja kolejowa na północno-wschodnim korytarzu Amtrak, w którym w 2017 r. przebywa 4,4 mln pasażerów, co czyni z niej trzecią najbardziej ruchliwą stację w kraju po stacji Pensylwania w Nowym Jorku i stacji Union w Waszyngtonie. Stacja 30th Street Station oferuje dostęp do linii tranzytowych Amtrak, SEPTA i NJ. Ponad 12 mln osób podróżujących koleją SEPTA i NJ Transit korzysta z tej stacji każdego roku, a średnio w dzień tygodnia ponad 100 000 osób.

Linia Speedline PATCO zapewnia szybką obsługę tranzytową do Camden, Collingswood, Westmont, Haddonfield, Woodcrest (Cherry Hill), Ashland (Voorhees) i Lindenwold, New Jersey, ze stacji przy ulicy Locust między 16 a 15, 13 i 12, i 10 i 9 ulicy oraz przy ulicy Market Street przy 8. th Street.

Porty lotnicze

Port lotniczy Filadelfia

Dwa porty lotnicze obsługują Filadelfię: port lotniczy Philadelphia International Airport (PHL) znajduje się 7 mi (11 km) na południowy zachód od centrum miasta na granicy z okręgiem Delaware, świadcząc regularne krajowe i międzynarodowe usługi lotnicze, natomiast port lotniczy Northeast Philadelphia (PNE) jest portem lotniczym obsługującym lotnictwo ogólne i korporacyjne w Filadelfii Północno-Wschodniej. Międzynarodowy Port Lotniczy Filadelfia należy do najbardziej ruchliwych portów lotniczych na świecie, mierzonych ruchem drogowym (tj. startami i lądowaniami). Ponad 30 mln pasażerów przechodzi rocznie przez port lotniczy na 25 linii lotniczych, w tym wszystkich głównych przewoźników krajowych. Port lotniczy ma prawie 500 codziennych odlotów do ponad 120 miejsc na świecie. Port lotniczy SEPTA Regional Rail Line zapewnia bezpośrednie połączenie między stacjami kolejowymi Centre City a portem lotniczym Philadelphia International.

Drogi

William Penn planował Filadelfię z licznymi ulicami biegnącymi na północ i południe oraz ulicami nazwanymi dla drzew, takich jak Kasztan, orzech Walnut i Mulberry, biegnącymi na wschód i zachód. Dwie główne ulice nosiły nazwę Broad Street (tętnica północ-południe, od wyznaczonej trasy Pennsylvania 611) i High Street (tętnica wschód-zachód, od zmiany nazwy Market Street) zbiegające się na Placu Centralnym, który później stał się miejscem ratusza.

Ruch zmierza do Filadelfii na Interstate 95 w porannej godzinie szczytu.

Autostrada międzystanowa nr 95 (Delaware Expressway) przebiega przez południowe i wschodnie brzegi miasta wzdłuż rzeki Delaware jako główna autostrada o kontrolowanym dostępie północ-południe, łącząca Filadelfię z Newarkiem, New Jersey i Nowym Jorkiem na północ oraz z Baltimore i Waszyngtonem, D.C. na południe. Miasto jest również obsługiwane przez Interstate 76 (Autostrada Schuylkill), biegnący wzdłuż rzeki Schuylkill, przecinający Pensylwanię Turnpike na królu Prusów i zapewniający dostęp do Harrisburga i punktów na zachód. Autostrada Interstate 676 (Vine Street Expressway) łączy I-95 i I-76 przez centrum miasta, biegnąc poniżej poziomu ulicy między pasami ruchu na wschód i zachód od Vine Street. Przejścia i wyjścia dla mostu Benjamin Franklin znajdują się w pobliżu wschodniego końca drogi ekspresowej, na zachód od węzła I-95.

Roosevelt Boulevard and Expressway (U.S. 1) łączy Filadelfię Północno-Wschodnią z Center City przez I-76 przez Fairmount Park. Woodhaven Road (Route 63) i Cottman Avenue (Route 73) obsługują dzielnice Filadelfii Północno-Wschodniej, biegnące między I-95 a Roosevelt Boulevard. Fort Washington Expressway (Route 309) rozciąga się na północ od północnej granicy miasta, obsługując hrabstwo Montgomery i hrabstwo Bucks. Trasa 30 (Lancaster Avenue) rozciąga się na zachód od Filadelfii Zachodniej do Lancaster.

Autostrada międzystanowa nr 476 (lokalnie zwana niebieską trasą) przebiega przez okręg Delaware, omijając miasto na zachód i obsługując zachodnie przedmieścia miasta, a także zapewniając połączenie z Allentown i punktami na północ. Autostrada międzystanowa 276 (przedłużenie rzeki Delaware w Pensylwanii Turnpike) działa jako przejście i dojazd na północ od miasta, jak również połączenie z Turnpike w New Jersey i Nowym Jorku.

Most Ben Franklin w nocy

Urząd Portu rzeki Delaware obsługuje cztery mosty w obszarze Filadelfii przez rzekę Delaware do New Jersey: Most Walt Whitman (I-76), Most Benjamin Franklin (I-676 i U.S. 30), Most Betsy Ross (trasa New Jersey 90) oraz Most Commodore Barry Bridge (U.S. 322 w hrabstwie Delaware, na południe od miasta). Komisja Mostowa Burlington County Bridge utrzymuje dwa mosty na całej rzece Delaware: mostek Tacony-Palmyra łączący trasę 73 PA w odcinku Tacony w Filadelfii Północno-Wschodniej z trasą 73 New Jersey w Palmyra w hrabstwie Burlington oraz mostek Burlington-Bristol łączący trasę 413/U.S. Trasa 130 w Burlington, New Jersey z PA Route 413/U.S. 13 w Bristol Township, na północ od Filadelfii.

Usługa magistrali

Filadelfia to centrum dla Greyhound Lines. Terminal Greyhound znajduje się na 1001 ulicy Filbert (przy 10. ulicy) w centrum miasta, na południowy wschód od centrum kongresowego Pensylwanii i na południe od Chinatown. Kilku innych przewoźników autobusowych świadczy usługi w terminalu Greyhound, m.in. na trasach Fullington Trailways, Martz Trailways, Peter Pan Bus Lines i w autobusach NJ Transit.

Inne usługi autobusowe obejmują Megabus z przystankami na 30. stacji ulicznej oraz centrum zwiedzania Independence Hall, BoltBus (obsługiwany przez Greyhound) na 30. stacji ulicznej, OurBus na różnych przystankach w mieście.

Kolej

Stacja Suburban z architekturą Art Deco

Od wczesnych dni transportu kolejowego w Stanach Zjednoczonych Filadelfia służyła jako ośrodek dla kilku dużych przedsiębiorstw kolejowych, w szczególności dla Kolei Pensylwanii i Kolei Reading. Kolej Pensylwanii najpierw obsługiwała stację Broad Street, potem 30. stację Street i stację Suburban, a Kolej Reading obsługiwała terminal Reading, obecnie część Centrum Kongresowego Pensylwanii. Obydwa przedsiębiorstwa prowadziły również konkurencyjne systemy kolei dla podróżnych na tym obszarze. Te dwa systemy funkcjonują obecnie jako jeden system pod kontrolą SEPTA, regionalnego organu tranzytowego. Ponadto system metra PATCO Speedline i NJ Transit's Atlantic City Line obsługują usługi następców południowego New Jersey.

W 1911 r. w Filadelfii na 86 liniach biegło prawie 4 000 wózków elektrycznych. W 2005 r. firma SEPTA ponownie wprowadziła obsługę wózka do linii Girard Avenue Line, Route 15. SEPTA prowadzi sześć wózków "metra-powierzchniowych", które biegną na torach ulicznych w Filadelfii Zachodniej i tunelach metra w Centre City, wraz z dwoma wózkami powierzchniowymi w sąsiednich przedmieściach.

Filadelfia jest regionalnym centrum należącym do federalnego systemu Amtrak, gdzie 30. stacja uliczna jest głównym przystankiem na północno-wschodnim korytarzu Waszyngton-Boston oraz korytarzu Keystone do Harrisburga i Pittsburgha. 30. Ulica służy również jako główna stacja obsługi przez dawną linię główną Pennsylvania Railroad do Chicago. Od 2018 roku 30th Street to trzecia najbardziej ruchliwa stacja Amtrak w kraju, po Nowym Jorku i Waszyngtonie.

Ranking Walk Score

W badaniu Walk Score z 2017 r. Filadelfia została sklasyfikowana jako piąte najbardziej walkowalne główne miasto w Stanach Zjednoczonych, a jej wynik wyniósł 79 na 100, w samym środku "bardzo walkowalnego" zakresu. Miasto zostało właśnie wyprowadzone przez czwarte miejsce Miami (79.2), a trzema głównymi miastami był Nowy Jork, San Francisco i Boston. Filadelfia umieściła piątą pozycję w kategorii przyjaznej dla tranzytu publicznego, za Waszyngtonem, z tymi samymi trzema miastami, które umożliwiły przechadzanie się nad tą kategorią. Miasto zajęło dziesiąte miejsce w kategorii miast przyjaznych rowerom, a trzy pierwsze miasta to Minneapolis, San Francisco i Portland.

Czytelnicy gazety USA Today głosowali na szlaku rzeki Schuylkill za najlepszą ścieżkę miejską w kraju w 2015 roku.

Narzędzia

Czystość i dostępność wody

Fairmount Water Works, druga wodna w Filadelfii

W 1815 roku Filadelfia zaczęła zaopatrywać się w wodę za pośrednictwem Fairmount Water Works, położonego nad rzeką Schuylkill, pierwszego w kraju głównego systemu zaopatrzenia w wodę miejską. W 1909 r. wyłączono Roboty Wodne, ponieważ miasto przeszło do nowoczesnych metod filtracji piaskowej. Obecnie Wydział Wodny Filadelfii (PWD) świadczy usługi związane z wodą pitną, zbieraniem ścieków i wodą deszczową dla Filadelfii, a także okolicznych hrabstw. PWD czerpie około 57% wody pitnej z rzeki Delaware i z rzeki Schuylkill. W mieście znajdują się dwie rośliny filtracyjne na rzece Schuylkill i jedna na rzece Delaware. Trzy elektrownie mogą przetwarzać do 546 milionów galonów wody dziennie, podczas gdy całkowita zdolność magazynowania połączonego systemu instalacji i dystrybucji przekracza miliard galonów. System kanalizacji składa się z trzech zakładów kontroli zanieczyszczeń wody, 21 pompowni i około 3,657 mili (5,885 km) kanałów.

Energia elektryczna

Spółka zależna Exelon PECO Energy Company, założona jako Brush Electric Light Company of Philadelphia w 1881 r. i nazwana Philadelphia Electric Company (PECO) w 1902 r., dostarcza energię elektryczną około 1,6 mln odbiorców i ponad 500,000 odbiorców gazu ziemnego na południowo-wschodniej części Pensylwanii, w tym miastu Filadelfia i większości jej przedmieść. PECO jest największym w stanie energetycznym i gazowym użytkownikiem 472 podstacji energetycznych oraz prawie 23,000 mili (37,000 km) elektrycznych linii przesyłowych i dystrybucyjnych, a także 12,000 mili (19,000 km) linii przesyłowych, dystrybucyjnych i usługowych gazu ziemnego.

Gaz ziemny

Philadelphia Gas Works (PGW), nadzorowana przez Komisję ds. Publicznej Użyteczności Publicznej w Pensylwanii, jest największym w kraju komunalnym przedsiębiorstwem gazowym. PGW obsługuje ponad 500 000 domów i przedsiębiorstw w okolicy Filadelfii. Spółka założona w 1836 roku była własnością miasta w 1987 roku i dostarczała większość gazu dystrybuowanego w granicach miast. W 2014 roku Rada Miasta odmówiła przeprowadzenia przesłuchań na temat sprzedaży PGW w wysokości 1,86 mld USD, co było częścią dwuletniego wysiłku zaproponowanego przez burmistrza. Odmowa spowodowała, że potencjalny nabywca wycofał swoją ofertę.

Telekomunikacja

Południowo-wschodnia Pensylwania otrzymała numer kierunkowy 215 w 1947 r., kiedy zaczął obowiązywać Północnoamerykański Plan Numeracji Systemu Dzwonkowego. Obszar geograficzny objęty kodem został podzielony prawie na połowę w 1994 r., kiedy powstał kod obszaru 610, przy czym miasto i jego północne przedmieścia zachowały 215. Nakładkowy numer kierunkowy 267 został dodany do obszaru usług 215 w 1997 r., a 484 dodano do obszaru 610 w 1999 r. Plan wprowadzenia w 2001 r. trzeciego kodu nakładkowego dla obu obszarów usług (numer kierunkowy 445-215, numer kierunkowy 835-610) został opóźniony, a następnie uchylony. Kod obszaru 445 został wdrożony jako nakładka dla kodów obszarów 215 i 267 począwszy od dnia 3 lutego 2018 r.

Chinatown paifang na 10. i Arch (2013), symbol przyjaźni Filadelfii z Tianjin. Filadelfia doświadcza znaczącej imigracji z Chin z Nowego Jorku, 95 mil na północ i z Chin.

Filadelfia ma również trzy miasta lub regiony partnerskie:

Filadelfia ma osiem oficjalnych miast partnerskich, zgodnie z ich określeniem przez Citizen Diplomacy International w Filadelfii: Filadelfia poświęciła swoje miejsce swoim bliźniaczym miastom. W czerwcu 1976 r. poświęcono Park Miasta Siostry, działkę o powierzchni 0,5 akrów (2,400 jd kw.), znajdującą się w 18. miejscu, a także Parkway Benjamin Franklin na Placu Logan. Park został zbudowany w celu upamiętnienia dwóch pierwszych bliźniaczych relacji Filadelfii z Tel Awiwem i Florencją. Trójkąt Toruń, szanujący bliźniaczą relację miejską z Toruniem, Polska, został zbudowany w 1976 roku na zachód od budynku United Way przy 18. ulicy i Parkway Benjamin Franklin. W 2012 r. przeprojektowano i otwarto Sister Cities Park, w którym znajduje się interaktywna fontanna honorująca siostry i miasta partnerskie Filadelfii, kawiarnię i centrum dla gości, plac zabaw dla dzieci, ogród zewnętrzny i staw łodzi, a także pawilon zbudowany zgodnie z normami przyjaznymi dla środowiska.

Brama Chinatown, zbudowana w 1984 r. przez rzemieślników z Tianjin, jest symbolem bliźniaczej relacji miejskiej, położona przy 10. Ulicy, po północnej stronie skrzyżowania z Ulicą Arch. CDI Filadelfii uczestniczyło w projekcie Departamentu Stanu USA "Partnerzy dla Pokoju" z Mosulem w Iraku, a także przyjęło delegacje z kilkudziesięciu innych krajów.